yer verirsiniz bir türlü, yer vermezsiniz başka türlü. menopoz bazen fena etkiler bu teyzelerin bazılarını. yer vermediğinizde içten içe konuşmalar, mırıldanmalar duyarsınız yer verirsiniz "aa ben yaşlı mıyım evladım? otur sen." cevapları alırsınız.

siz okuldan/işten dönüyorsunuz. biz gezdik tozduk teyzelerdir.

toplu taşıma araçlarını sık kullanan biri olarak neredeyse refleks halinde yer/yol verdiğim için pek böyle davranışlarla/bakışlarla karşılaşmıyorum. ama, eğer kalabalık bir araçsa, minicik teyze/amca oturup yerine tombul biri kalkınca, alan daha da daralınca, ayaktakilerin pis bakışlarına maruz kalabiliyorsunuz.

şu da var, insan huysuzdur. bakalım o yaşlara gelince başkaları bizim hakkımızda neler söyleyecek.

hiç denk gelmedi bana öylesi. ben ayağa kalkar kalkmaz atlıyorlar koltuğa valla. teşekkür de etmiyorlar "bi de kalkmasaydın" bakışıyla. kaba yav bu insanlar.