özlemek

nefes darlığı yaşatır, insanı eve kapatır, bazende hep dışarda dolaştırır, kalp sıkıştırır, beyinin büyük bir kısmı onu düşünür hale gelir, onu görme dokunma tadalma isteği tavan yapar, konuşma isteğini köreltir, gülümseme hissini ve faaliyetini azaltır, acı verir, dağıtır ve bazen de siker atar. zordur özlemek.
kötü ya. internetten görünce gerçekte görüyor gibi olmuyor ki. kokusunu, bakışlarını hissetmek istiyorsun. dudaklarını tatmak istiyorsun. istiklalde elini tutup yürümek istiyorsun. olmuyor. o sana şarkı paylaşır sen ona.. ama arada deniz varsa sen evinde oturursun o evinde. yazınca görüyorsun bazen güldüğünü ama gerçekte görmek istiyorsun. en çok da sımsıkı sarılmak istiyorsun ama kolların yetişmiyor.
onu özlediğimizi söyleriz, özlediğimiz başka şeylerdir ; onunla konuşmayı, ona dokunmayı, aynı şekilde gülümsemesini, aynı şekilde dokunmasını isteriz aslında. bu daha önce sahip olunan bir hakkın elinizden alınması gibidir, geri istemek gibidir özlemek..

onu özlediğimizi söylesek de; onu görmek, onunla konuşmak, ona dokunmak özlemimizi gidermez. hiçbir şey eskisi gibi değildir çünkü. onun gözlerinde solan renklerimize bir sitemdir özlemek.
cemal süreya demiş diyecegini : özlemek, ölmek’ten sadece iki harf fazla be çocuk
özlemek ve özlenmek güzel bir duygudur.
heleki özlenilenler çok çok sevilenler olunca kavuşmadaki özlem gidermek bambaşka bir his.
ona ait, az da olsa onu yanında hissettirebilecek minik de olsa birşeyler aratır insana. bir kalem, bir dal sigara, mendil, son başını koyduğu yastık, son kurulandığı havlu, son su içtiği bardak, terli bir şekilde üzerine uzandığı nevresim veya giydiği bir t-shirt...
"o" aklınıza düştüğünde içinizi ışık hızıyla saran, telefona yapışıp mesaj atma isteği uyandıran duygu. kendinizle saç baş yoluşursunuzda anca durdurursunuz. öyle de güçlüdür.
insanlara bakarken, işlerinizi yapmaya çalışırken yüzlere, işlere odaklanamamak şeklinde kendini gösterir. aklınızda hep o vardır, bazen onunla birlikte olduğunuz zaman giydiğiniz giysiye sinen kokusunu içinize çekmek gelir. uzun uzun çekersiniz içinize, ama bir yandan da korkarsınız, ya biterse bu koku, o zaman o olmadığında neyle teselli edeceğim kendimi diye. böyle birşeydir özlemek, en azından bende böyle yaşanıyor..
insanın zoruna gidendir. hele hak etmeyen biriyse özlenen!
her şeyi öteleten duygu. onunla yaparım onunla gezerim onunla sevişirim bu filme onunla giderim o gelince gideriz diye diye nefes almayı bile öteletir insanı. zor oğlu zordur kısacası.
kesinlikle ve kesinlikle sahip olmadığım bir duygudur.

çok sevdiğim insanları, ailemi dahi özlediğimi hatırlamam bir kez olsun. ama istisnalar da yaşanabiliyormuş. bir yandan da çok güzel bir hismiş. öğretenler sağ olsun.
sonunda kavuşmak varsa çok güzel bir histir. yan etkileri: %2 olasılıkla sivilcelenmeye sebep olabilir *