siyasi görüşünün çirkinliğini saymazsak çok şey değişti. tabi o zamanlar da chp zihniyeti kol geziyordu. onun çirkinliği vaardı. zaten rte yi bu denli diktatör yapan da o chp zihniyetinin altında kalan halktır. yani bu başarı rte nin başarısı değil chp nin başarısızlığıdır. sakaldı başörtüydü kıldı tüydü diye milletin canına okumasaydılar, az biraz kılık kıyafeti ikinci plana atsaydılar halk bu kadar bunalmaz ve kurtarıcı aramaya kalkmazdı.

sonuç: türkiye rte den önce de gergindi çünkü: bakırköy ssk ya gitmek için sabahın 3ünde gidip sıra alırdık. doktorun yazdığı reçeteyi alabilmek için iki gün sıra beklerdik falan. çöp dağları vardı. istanbul gibi bir dünya metropolünde haftada iki gün musluklar akıyordu.

türkiye yine gergin: bu ülkede hiç bir zaman her şey güzel olmayacak. metrolar yapıldı, sular kesilmiyor, sokaklarda çöp dağları yok. şimdi ilaç ve hastane kuyrukları asgariye indi, imf ye borç bitti. fakat insanların üzerinde çok baskı var. çok yasak var. çok kutuplaşma var. neden normal olamıyoruz ki?