bu sıralar duymayı çok istediğim soru. yalnızlığımın allah belasını versin şerefsiz çabam var mı ? yok ! derdim ne ? bilmiyorum ! vitaminsiz kaldım kesin ondan valla

hayatımda ilk kez en son kız arkadaşımın elimi tutarak bana sorduğu soru. o yaşa kadar hiç yaşamadığım bir şey olduğu için çok tuhafıma gitmişti, belki de bu yüzden ondan vazgeçmesi çok zor oldu. geri kalan bütün ilişkilerim yatakta başladı..ne biçim insanım ben ya!

evet benim sana gösterdiğim sadakati bana gösterebileceksen evet, gözlerimi kapattığımda seni görebildiğime inanacaksan evet, ruhumu, avcumu hissedecksen evet. öptüm

genelde tek gecelik ilişkinin ardından, dibi düşen tarafın karşı tarafa en nazik ses tonuyla sorduğu sorudur.

en yakın arkadaşınız sorunca cevabı her zaman evet olmayan soru. bazen gerçekten çok sevdiğiniz, sizi her an mutlu etmeyi becerebilen, "sigarayı da bıraksan kölen olurum" diyebilecek kadar samimi ama hiçbir zaman sevgili sıfatının karşısında onu düşünmediğiniz, arkadaşım, panpişim dediğiniz kişi size öyle bir soru soruyor ki, sadece kendinizi bok gibi hissedip ağlayabiliyorsunuz. kırılıyorsunuz, kırıyorsunuz ve sadece ağlayabiliyorsunuz. en yakın arkadaşınızı çok sevdiğiniz için kaybediyorsunuz.

nerdeyse iki yıldır birinden beklediğim muhteşem sorudur. bu soruyu beklerken ben ne mi yapıyorum??.. şebnem ferahı dinliyorum (bkz: benim bir sevgilim var henüz tanışmadığım... )

(bkz: verecem mi?)
(bkz: ata demirer)