tanrı yine kurban istiyor.dağda ölenler yetmez gibi bu kezde hayatlarının baharında hapisteki gençlerin kanını istiyor.ne serok *doydu kana ne de türkiyenin bölünmez bütünlükçüleri.lanet olsun genç yaşta mahkumları ölüme yatıranlara lanet olsun ölümü kutsayıp yüceltenlere.lanet olsun klavye başında salyalarını akıtarak destek olanlara lanet olsun gebersinler boşuna kurşun harcamayız diyenlere.
nasname'nin konuyla alakalı yazısında aslında her şeyi tüm çıplaklığıyla anlatıyor. link vermedim bilerek üşenip tıklamayanlar var çünkü.
cezaevinde tutsak olanlar için seslerini dışarıya duyurmanın en etkili yolarından biri açlık grevleridir. açlık grevlerinde amaç, dışarıda kamuoyu yaratmak ve kamuoyunun duyarlılığını harekete geçirerek devlet ve ilgili kurumları üzerinde baskı yapılmasını sağlamaktır.
talepler de genellikle olumsuz cezaevi koşulları, kötü muamele, sağlıksız/yetersiz beslenme, görüşmeye getirilen kısıtlamalar ve düşünsel açlığı gideren (gazete, dergi, kitap gibi) ihtiyaçlara getirilen yasaklarla ilgili olur. bu insani talepler, ben insanım diyen her kesimden destek alır ve egemen güçleri zor durumda bırakır. devlet ve ilgili kurumları bu insani taleplere kulak tıkadığı için yaşanabilecek ölüm ve ağır hastalıklardan dolayı direkt sorumlu olur ve halkın vicdanında mahkum edilir.
pkkli tutuklu ve hükümlülerin başlattığı süresiz ve dönüşümsüz açlık grevi, taleplerin karşılanması ya da ölüm dışında bir seçeneğin olanaklı olmadığı anlamına geliyor.
binlerce insanın göz göre göre ölüme doğru gitmesi karşısında duyarsız kalmak için insanlıktan uzaklaşmış olmak gerekiyor.
duyarlı insanlar seslerini duyurmak için sosyal paylaşım sitelerinde ellerinden geleni yapıyorlar. tutsaklarla dayanışma adına yapılan çağrılarda, 'sessiz kalmak insanlık suçudur, duy, duyur örgütlen, sessiz kalma gibi söylemler dikkat çekiyor
şüphesiz ki bu insanlık dramı karşısında herkesin yapabileceği bir şeyler vardır.
amaç kendimizi tatmin etmek, insanlık görevini yerine getirmiş olmanın huzurunu yaşamak değil, tutsakların ölüme gitmesini engellemektir. bu nedenle duygulara hitap eden ama gerçeklikle uyuşmayan güzel sloganlar yerine somut gerçekliği dikkate alan adımları atmak gerekiyor. her alanda olduğu gibi amaç ile araç yer değiştirmemelidir. amaç açıktır; tutsakların ölmesine engel olmak!
öyleyse modaya uymak ve dayanışmacı, hümanist kesilmek yerine, olayı somutlaştırarak çözüm bulmaya çalışmalıyız. unutulmamalıdır ki yüz bine yakın insanın ölmesinden sorumlu olan devlet ve pkk, herkesten çok insan hayatına önem verdiklerini, herkesten çok barış istediklerini ifade ediyorlar.
bu nedenle, işin başında bulunan siyasi aktörlerin politik hesaplarını dikkate almadan bu tür insani durumlara balıklama atlarsak, insani duygularla iyi bir şey yaptığımız halde politik cambazların ekmeğine yağ sürmüş oluruz ve yeni yeni ölümlere zemin hazırlamış oluruz; son otuz yılda yaptığımız gibi
tutsakların talepleri, öcalan'ın tecridine son verilmesi ve anadil önündeki engellerin kaldırılmasıdır.
her alanda olduğu gibi bir doğru ve bir yanlışı yan yana koyarak yanlışın onaylanmasını isteyen pkk, bu olayda da aynı kurnazlığı yaparak öcalanı kutsamayı ve uğruna kurbanlar vermeyi amaçlamaktadır.
bir halkın kaderini bir kişinin keyfi için feda eden bir anlayış, bu ilkel amacı için binlerce tutsağı da seve seve ölüme gönderebilir. yeter ki öcalan gündemde kalsın ve yeter ki öcalanın tanrı devletinde yöneticilik yapanlar/köşe başlarını tutanlar rant elde etmeye devam etsin
birincisi; anadil önündeki engellerin kaldırılmasıyla, öcalanın tecridine son verilmesi arasında hiçbir bağlantı yoktur ve ikisinin bir arada ortak bir talebe dönüşmesi için hiçbir neden yoktur. belli ki pkk, bilinçli olarak imkânsızı dayatmak oyununda tutsakları da feda etmeyi düşünmüş.
ikincisi; anadil önündeki engellerin kaldırılması için eylem yapması gereken en son kişiler tutsaklardır. bu konu, meclise girmek için her cambazlığa başvuranların öncelikli görev alanına giriyor. daha sonra da parti, örgüt, sivil toplum kuruluşları bu talep için gereğini yapmalıdırlar. yani kamuoyu yaratabilecek, dünyaya haklı talepleri iletebilecek hareket serbestîsine sahip görece özgür insanların işidir. eli kolu bağlı tutsakların ölümüne bu işi üstlenmesi, daha doğrusu bu işin onlara yüklenmesinin anlaşılır ve insani hiçbir tarafı yoktur.
anadil önündeki engellerin kaldırılması için tutsakları ölüme yatıranlar da bu işin elle tutulur bir tarafı olmadığını biliyorlar. zaten amaç da anadil değil, öcalanı kutsamaktır.
öcalanın imralıda tutuklu olup/olmadığı bilinmese de, sıradan bir tutuklu olmadığı ve çok çok iyi şartlarda yaşadığı herkesçe biliniyor.
binlerce tutsak, kendilerinden çok daha iyi koşullarda olduğu kesin olan bir başka tutuklu için nasıl olur da ölüme gidebiliyor. bu akıl dışılığı sorgulamayan ve hesabını sormayanların tutsaklarla dayanışma içinde olmaları olanaklı değildir. öcalanı gündemde tutmak ve kutsallığının devamını sağlamak için binlerce tutsağı bile bile ölüme gönderenlerin dayanışma dedikleri oyunun parçası olmak tutsakları kurtarmaz; aksine onları öcalana kurban etmek olur
kürd medyası (genel olarak) her zaman olduğu gibi pkknin bu oyununu da deşifre etmek yerine ya sessizce izliyor ya da hiç yorum yapmadan pkk ile dayanışmasını sürdürüyor.
hassas, hassas olduğu kadar da karmaşık bir konuda kral çıplaktır demek zorunda kalmaktan rahatsız değiliz; kralın çıplak olduğunu bildikleri halde gerçekliği dillendirmemek için dolambaçlı yollara başvurmaya devam eden kürd politik çevrelerinin/okuryazarlarının edilgenliğine üzülüyoruz sadece
pkk, her zaman yaptığı gibi öyle talepleri dayatmış ki, tutsaklarla dayanışmak için öcalanı kutsamak şarttır; başka seçeneğe izin vermiyor. çünkü tutsaklarla dayanışma içinde olan herkes, tutsakların taleplerine de sahip çıkmış oluyor ve tek talep de öcalanın tanrısallığıdır sadece
özgür bireyler topluluğu olarak, bu güne kadar olduğu gibi yine dayatılana mahkum olmadan, birilerinin peşinden sürüklenmeden kendi seçeneğimizi/duruşumuzu net olarak ortaya koyacağız.
öcalanın karanlık (gerçi kendisi de itiraf etti artık karanlık denilemez; mit tarafından piyasaya sürüldüğünü herkes biliyor) bağlarını, yakalandığında çözülmesini, teslim olmasını, ulusal sorun'a düşmanlığını bir tarafa bırakalım ve sadece şikâyetlerine bakalım.
öcalanın şimdiye dek gündeme gelen şikâyetleri, kaşıntıları, kendisine verilen karpuzun küçüklüğü/azlığı, radyosunun hışırtı çıkarmasıdır. gördüğü en büyük işkence ise, bir arama sırasında sırtına dokunulmuş(!) olmasıdır...
böyle kişiliksiz biri için birçok genç kendisini yaktı ne yazık ki. bu gençlerin kendilerini kurbanlık koyun gibi feda etmesine göz yuman, sessizce izleyen veya onları kahraman yapıp alkışlayan herkes bu ölümlerde pay sahibidir.
böyle hasta, problemli bir insan için binlerce tutsak ölüme gönderilirken, bu insanlık dışılığı eleştirmeden, tepki göstermeden dayanışma adı altında tutsakları alkışlamak, teşvik etmek dehaqa yeni kurbanlar sunmaktır.
tutsakların talepleri/tutsaklara dayatılan talepler mantıklı değildir.
mantıklı olmadığı için de gerçekleşebilir değildir!
bu taleplerin devlet tarafından kabul edilmeyeceği açıktır.
sayısız katliama/soykırıma imza atmış ve bununla gurur duyacak kadar insanlıktan uzak bir devlet için birkaç bin tutsağın ölmesi hiçbir anlam ifade etmiyor. üstelik dayatılan talepler nedeniyle devlete haklı çıkma zemini hazırlanmışken
bu tutsakları bu taleplerle ölüme gönderenler de en az devlet kadar umursamazdırlar ve ölümler karşısında duyarsızdırlar
tutsaklara, ailelerine ve duyarlı insanlara;
bu hasta adamın tanrısallığı için kimse ölüme gitmemelidir!
açlık grevi çözüm ise, ilk önce bdp milletvekilleri, sonra belediye başkanları, sonra öcalan'ın kardeşleri ve daha sonra da belediyelerden ihale alanlar açlık grevine gitsin. bilinen politik şahsiyetlerin açlık grevi, hele hele süresiz ve dönüşümsüz açlık grevi dünya basınında daha çok ses getirir. açlığa alışık olmayan müttehitler açlık grevine başlasa ortalığı birbirine katıp herkesi haberdar ederler ve istenilen kamuoyu oluşmuş olur.
öcalanın kardeşleri hem fiziki olarak uzun süre açlığa dayanabilirler hem de istenilen kamuoyunun oluşmasına herkesten çok neden olurlar
bu kadar etkili olabilecek insan kategorisi varken, tutsakların açlık grevine girmesi/girdirilmesi hem sonuç alıcı/gerçekçi değil; hem ahlaki ve vicdani değil, hem de insanlik değil
yaşanan toplumsal yanılsama herkesi tuhaflaştırmış durumda. bu tuhaflık sadece pkknin yanlış politikalarına hizmet etmekle kalmıyor, pkkyi piyasaya süren sömürgeci tcnin insanlık dışı uygulamalarına da yeşil ışık yakıyor/meşrulaştırıyor. yanılsamaya ve bağlantılı olarak yaşanan tuhaflığa son vermek, yanılsamayı yaratan egemenleri alkışlamakla değil, yanılsamayı yaratan ve bundan beslenenlerin yüzüne şamar atmakla mümkündür. en büyük şamar ise, gerçekliği olduğu gibi dillendirmektir; tutsaklarla ve gelecekteki "kurbanlarla" en gerçekçi ve insani dayanışma budur.
denizin ortasında orturan tanrı nihayet kullarına yemek yeme izni verdi. sana şükürler olsun serok tanrısı.dehakı uzakta aramayın ey kürtler dehak imralıda oturuyor.allahtan vicdanı sızladı da kullarının canını bağışladı.
tarihsel sürece bakıldığında türkiye'de karşılığını bulmayan bir eylem çeşididir. zaten insan hayatına bu kadar az kıymet verilen bir ülkede tersinin olması da şaşırtıcı olurdu. bugün itibariyle 42. gününe girmiş olan son eylem de aynı kaderi paylaşmakta ve ne toplumda ne de devlette bir yankı uyandırmamıştır. aksine özellikle medyanın gündemine hiç gelmemiştir. ancak duruma verilen tepkinin sağır ve kör olması durumun önemini azaltmaz. düşünen bir canlı olarak bir insanın kendi hayatını sonlandırmaya varabilecek bir eylemi kendi rızasıyla gerçekleştirmesinin gerekçeleri kesinlikle çok önemlidir.
son eylemin gerekçesi, çeşitli vesilelerle kürtlerin yok sayılması sorununa müdahil olmuş vatandaşların mahkemelerde kürtçe savunma yapmak istemeleri, kürtçe'nin anayasal bir hak olarak kabul edilmesi ve abdullah öcalan'ın ilgili sorunun çözümüne ilişkin açıklama yapabilip bu açıklamalarını geniş halk kitlelerine iletebilmesidir. 40 yıla varan bir sürede devam eden sorunun barışçıl açıdan bu şekilde çözülebilineceğine "hayatları pahasına" inanan bu insanların bir çoğu kürt ulusunun var olma mücadelesinin önemli fikri aydınlarıdır. açlık grevlerinin bu insanların bedenlerinde ve beyinlerinde geri dönüşümü olmayan hasarlara yol açması olasılığı nihayetinde türkiye'deki barış arama sürecinde geri dönüşü imkansız bir zarara neden olacaktır.
her ne kadar bu eylemin bir karşılık bulacağına inancım olmasa da bu insanların hayatlarını ve sağlıklarını kaybetmeden barışçıl bir müdahalenin yapılması dileğiyle.
ailecek sevdiğimiz sayın ece temelkuran ablamızın kaleminden de bbc türkçe'ye şu şekilde yorumlanmış: http://ayisozluk.com/lnk/ae38f1
ve son olarak da aydınlardan sonra akademisyenler de bu konuyu bir basın açıklamasıyla değerlendirmiş ve bu konuda atacakları adımı açıklamışlar...*
o da şöyle:
basına ve kamuoyuna:
bizler,
aşağıda ismi bulunan akademisyenler olarak kürt tutuklular anadillerinde savunma hakkına kavuşuncaya ve barış müzakerelerinin tekrar başlamasına imkan verecek şekilde abdullah öcalan'ın tecriti kaldırılıp, avukatlarıyla görüşmesi sağlanıncaya kadar, bilimsel toplantı ve konferanslar dahil olmak üzere akademik aktivitelerimizde, üniversitelerde verdiğimiz derslerimizde ve yazı faaliyetlerimizde, kürt sorunu ve taleplerini öncelikli gündemimize alacağımızı duyuruyoruz.
türkiye'de bugün gelinen durum üstü örtülemez bir felakete tekabül etmektedir. 30 yıllık savaş bu coğrafyanın halkları üzerinde büyük maddi ve manevi tahribat yapmıştır. doğa, insan ve toplum onarılamayacak derecede hasar görmüştür. şiddet ilkesel sınırlar tanımadan kuşaktan kuşağa kanıksanarak aktarılmakta, travma örgütlü bir dayanışma arzusunu hiçe sayarak yayılmakta ve toplumsal hafızamıza sadece yıkıcı gücüyle kazınmaktadır.
savaş acilen durdurulmalı, yaraların tanınacağı ve zamanla sarılacağı alanlar ve siyasal olanaklılıklar oluşturulmalıdır.
barıştan yana bir tavır koymak için şu an yapılması gereken en acil eylem tutukluların açlık grevlerinin bir an once durdurulmasi için harekete geçmektir.
buradayiz. bütün meslek gruplarını bu duruma karsi tavir gostermek üzere acilen eyleme geçmeye davet ediyoruz.
a. selçuk ertekin, prof. dicle üniversitesi abbas vali, prof. boğaziçi üniversitesi abdullah sessiz, prof. dicle üniversitesi, ahmet gürata, doç. dr. bilkent üniversitesi ali akay, prof. mimar sinan üniversitesi ali kerem saysel, doç. dr. boğaziçi üniversitesi ayla zırh gursoy, prof. marmara üniversitesi aynur özuğurlu, yrd. doç. kocaeli üniversitesi ayfer bartu candan, doç. dr. boğaziçi üniversitesi ayşe durakbaşa, prof. marmara üniversitesi ayse erzan, emekli istanbul teknik üniversitesi ayşe gözen, dr. istanbul okan üniversitesi ayşe küçükkırca, yrd. doç. mardin artuklu üniversitesi ayşe öncü, prof. sabancı üniversitesi ayşe gül altınay, yrd. doç. sabancı üniversitesi ayşen uysal, doç. dr. 9 eylül üniversitesi banu bargı, dr. kadir has üniversitesi barış ünlü, yrd. doç. ankara üniversitesi barzoo eliassi, dr. lund university bediz yılmaz, yrd. doç. mersin universitesi begüm başdaş, dr. bilgi universitesi berna güler müftüoğlu, yrd. doç marmara üniversitesi biray kolluoğlu, doç. boğaziçi üniversitesi biriz berksoy, dr. istanbul üniversitesi burcu yakut-çakar, yrd. doç. kocaeli universitesi bülent duru, doç. dr. ankara üniversitesi bülent eken, dr. kadir has üniversitesi bülent küçük, yrd. doç. boğaziçi üniversitesi büşra ersanlı, prof. marmara universitesi candan badem, yrd. doç. tunceli universitesi cem özatalay, dr. galatasaray üniversitesi ceren özselçuk, yrd. doç. boğaziçi üniversitesi cengiz kırlı, doç. dr. boğaziçi üniversitesi ceyda arslan, dr. boğaziçi üniversitesi çağla diner, dr. kadir has universitesi çiğdem yazıcı, yrd. doç. koç üniversitesi derya bayir, dr. queen mary university of london. derya fırat, yrd. doç. mimar sinan güzel sanatlar üniversitesi dilek hattatoğlu, doç. muğla sıtkı koçman üniversitesi ebru kayaalp, yrd. doç. istanbul şehir üniversitesi elçin aktoprak, yrd. doç. ankara üniversitesi elvan ergut, doç. dr. ortadoğu teknik üniversitesi emrah ayna, doç. dr. dicle üniversitesi engin sustam, dr. ecole des hautes etudes en sciences sociales erdem yörük, yrd. doç. koc universitesi. erden kosova, dr. erhan yalcındağ, dr. masaryk üniversitesi esin berktaş, yrd. doç. mimar sinan üniversitesi esin paça cengiz, dr. royal holloway university of london esra mungan, yrd. doç. boğaziçi üniversitesi fatma gök, prof. boğazici universitesi fatmagül berktay, prof. istanbul üniversitesi ferdan ergut, doç. dr. ortadoğu teknik üniversitesi ferhat kentel, doç. dr. istanbul şehir üniversitesi ferhunde özbay, emekli. boğaziçi üniversitesi feryal saygılıgil, yrd. doç. arel üniversitesi fikret uyar, dr. dicle üniversitesi fuat ercan, prof. marmara üniversitesi fuat güzel, prof. dicle üniversitesi gaye yılmaz, dr. boğazici üniversitesi gökçe çataloluk, yrd. doç. bilgi üniversitesi gökçen başaran ince, dr. ege üniversitesi gökçen ertuğrul, yrd. doç. muğla universitesi gül köksal, yrd. doç. kocaeli üniversitesi gülseren adaklı, doç dr. ankara üniversitesi gülsüm depeli, yrd. doç. hacettepe üniversitesi günay göksu özdoğan, prof. marmara universitesi güven gürkan öztan, yrd. doç. istanbul universitesi hacer ansal, prof. işik universitesi hakan koçak, yrd. doç. kocaeli universitesi haşim cem çelik, dr. celal bayar universitesi hisyar özsoy, dr. the university of michigan-flint ibrahim sirkeci, prof. regent's college london inci gökmen, dr. ortadoğu teknik üniversitesi ipek seyyalıoğlu, dr. boğaziçi üniversitesi kuvvet lordoğlu, prof. kocaeli üniversitesi l. işıl ünal, prof. ankara üniversitesi latif taş, dr. humboldt universitesi leyla neyzi, prof. sabancı üniversitesi lütfiye bozdağ, yrd. doç. kemerburgaz üniversitesi m. oğuz sinemillioğlu, yrd. doç. dicle üniversitesi oğuz arıcı, yrd.doç. haliç üniversitesi osman aytar, dr. malardalen üniversitesi mahmut toğrul, doç. dr. dicle üniversitesi mehmet fatih uslu, yrd. doç. istanbul şehir üniversitesi mehmet rauf kesici, yrd. doç. kocaeli üniversitesi melek göregenli, prof. ege üniversitesi meltem ahıska, prof. boğaziçi üniversitesi meryem koray, prof. istanbul üniversitesi mesut yeğen, prof. istanbul sehir universitesi metin altıok, doç. dr. mersin üniversitesi metin özuğurlu, prof. ankara üniversitesi mine gencel bek, prof. ankara üniversitesi murat cemal yalçıntan, doç. dr. mimar sinan üniversitesi murat koyuncu, yrd. doç. boğazici universitesi murat paker, yrd. doç. istanbul bilgi universitesi mustafa altıntaş, prof. gazi üniversitesi mustafa durmuş, doç. gazi üniversitesi mustafa kemal coşkun, doç. ankara universitesi nazan üstündağ, yrd. doç. boğaziçi üniversitesi nazım hikmet richard dikbaş, dr. bilgi üniveritesi nilgün toker, prof. ege üniversitesi nejla kurul,prof. ankara üniversitesi nesrin sungur çakmak, prof. marmara üniversitesi nüket esen, prof. boğaziçi üniversitesi nurcan özkaplan, prof. işık üniversitesi nuri ersoy, doç. boğaziçi üniversitesi nükhet sirman, prof. boğaziçi üniversitesi oğuz arıcı, yrd. doç. haliç üniversitesi olcay akyıldız, dr. boğaziçi universitesi onur hamzaoğlu, prof. kocaeli üniversitesi ozan zeybek, dr. sabanci universitesi özlem albarak, dr. ankara üniversitesi özlem biner, dr. cambridge universitesi özlem özkan, doç. dr. kocaeli üniversitesi pakize taylan, dr. dicle universitesi pınar bedirhanoğlu, doç. dr. ortadoğu teknik üniversitesi rıdvan şeşen, prof. dicle üniversitesi saime tuğrul, dr. bilgi üniversitesi selim temo, yrd. doç. mardin artukulu üniversitesi sema erder, emekli marmara üniversitesi seda altuğ, dr. boğaziçi üniversitesi sefa feza arslan, doç. dr. mimar sinan üniversitesi selime güzelsarı, yrd. doç. abant izzet baysal üniversitesi sema erder, emekli. marmara üniversitesi semih bilgen, prof. ortadoğu teknik üniversitesi semra somersan, doç. bilgi üniversitesi serdar m. değirmencioğlu, prof. cumhuriyet üniversitesi serra müderrisoglu, doç. boğaziçi üniversitesi sevilay çelenk, doç. dr. ankara üniversitesi sezai temelli, yrd. doç. istanbul üniversitesi sibel özbudun, doç. sibel yardımcı doç. mimar sinan universitesi ş. gürçağ tuna yrd. doç. tunceli üniversitesi şahika yüksel, prof. istanbul üniversitesi şebnem korur fincancı, prof. istanbul üniversitesi şemsa özar, prof. boğaziçi üniversitesi tahsin yeşildere, prof. istanbul üniversitesi tuna kuyucu, yrd. doç. boğaziçi üniversitesi umut yıldırım, dr. sabancı üniversitesi ülkü guney, yrd. doç. maltepe üniveristesi üstün bilgen reinart orta doğu teknik üniversitesi vahap coşkun, yrd. doç. dicle üniversitesi vangelis kechriotis, yrd. doç. boğaziçi üniversitesi veli deniz, prof. kocaeli üniversitesi veysel tolan, dr. dicle universitesi yahya madra, doç boğaziçi üniversitesi yakın ertürk, emekli ortadoğu teknik üniversitesi yasemin özgün, yrd. doç. anadolu üniversitesi yavuz aykan, dr. humboldt universitesi yücel demirer, doç. dr. kocaeli üniversitesi zafer yenal, doç. dr. boğaziçi üniversitesi zafer yörük, yrd. doç. izmir ekonomi üniversitesi zelal ekinci, prof. akdeniz üniversitesi zeynep kadirbeyoğlu, yrd. doç. boğaziçi üniversitesi zeynep, kıvılcım. doç. istanbul üniversitesi zeynep sayın, prof. istanbul üniversitesi
tarafsız kalınamayacak bir konu. hep susmaya çalıştım ama içimden geçenleri susturamıyorum açıkçası. hümanist olduğuma inanırım ve kötü olan halk değil haklı yöneten insanlardır diye düşünürüm ancak burda açlık grevinde olan insanların amaçlarını, emellerini, ne uğruna greve girdiklerini ve geçmişte yaşattıklarını göz önüne alınca özür dilerim ama umrumda olmuyor grevleri. zaten amaçları doğrultusunda demokratik hakları olduğunu düşündükleri şeyleri, temsilcilerini seçerek duyuruyorlar. toplumsal duyarlılık isteyen halka ve bu grev topluluğuna saygı duymuyorum. barış isteyip hala daha doğuda çocukları örgütleyip sokağa bırakan bu terörist topluluğunun önce savaş durumunu ortadan kaldırması gerekmez miydi? o insanların dağda askerler tarafından değil de cezaevlerinde açlık grevinden ölmeleri daha mı normal? öyle veya böyle nüfuslarının azalması gerekiyor. umarım başladıkları işi yarım bırakmazlar.
"eğer açlık grevlerini sürdürenlerin dahil olduğu örgüt hemen her gün insan öldürmeye, okul yakmaya, belirli bir bölgede asıl iktidarın kendisi olduğunu söylemeye devam ediyorsa, o açlık grevi de 'kendisi olmaktan çıkar, toplum nezdinde araçsallaşır ve beklenen etkiyi yaratamaz."
kesinlikle salt özgürlük, salt ana dilde eğitim, salt tecrit sebebi değil grev, adamlar öcalan'ın adadan gelmesini istiyor, gelip kürdistan ülkesini yönetmesini istiyor. ve siz, buna destek olmayanları vicdansızlıkla suçluyorsunuz.
o zaman ne yapmalı? tamam deyip ülkenin yarısını geçmişi dahi olmayan bir topluluğa mı vermeli? yoksa vermeyip bu adamları yine dağda mı öldürmeli? böyle daha mı vicdanlı oluyoruz? hangimiz güle oynaya doğuda öğretmenlik yapabiliyoruz? kim korkmadan gidip orada doktorluk yapabiliyor? askerler doğu çıkmasın diye günlerce dua ediyor. adamlar hala market okul karakol yakıyor. suçlu kesinlikle cahil olan halk değildir. onlar sadece piyon, ölmek zorunda olan piyonlar onlar ve ölen insanlar sizin kadar umrunda bile olmayacak abdullah öcalan'ın
ciwan
demirbear
fanfenussen