cenazemi çesme hamamında yıkayıp, nostaljik tramvayla tünelden taksime kadar götürsünler. yolboyunca, istiklal caddesinin evsiz barksız, tinerci bütün "looser" larına, taksim simit sarayından alınmış simitler dağıtılsın. kalan simitler martılara atılsın. taksim parkında cenazemin üç tur dolaştırılması ve parkın bütün lubunyalarından helallik alınmasını müteakiben tekyön'e gidilsin. orada yapılacak içli ve hisli konuşmaların ardından, istanbul lgbt aleminin adeta milli marşı olan "çeksene elini, kırcan mı belimi" şarkısı ve alkışlar eşliğinde, eğer o gün türkiyede bir crematorium açılmışsa oraya, yoksa zincirlikuyu mezarlığı 'na uğurlasınlar.

edit büdüt: ateist bi ibne olduğum için dini tören felan yapmayın lütfen. götümü hacıya hocaya elletip karizmamı çizdirmeyin.

toprağa gömülmektense cesedimi masmavi bir denize yada okyanusa atsınlar balıklar yesin beni..beni anmak isteyen de mezarlığa değil deniz kıyısına gitsin..temiz hava iyi gelir.

türkiye de crematorium* olmaması sebebiyle gene de bir umut yakılmak istiyorum.

ispanya'daki herhangi bir ormana gömebilirsiniz. cenaze töreninde bi de ispanyolca konuşursak harika olur, ama dikkat, tekrar canlanabilirim bu yüzden. (bkz: ispanyol ateşi)