resim yaparken ya da herhangi bir şeyi boyadığımda kurumasını beklerken oynak bir müzik açıp * saçma sapan kafa el sallayıp dans edermişcesine hareketler yapmak.
her mitoloji dersinde hocanın mutlaka bahsettiği üç güzeller efsanesini anlatırken, hocanın ağzından çıkacak olan kelimeleri birebir önceden söylemeye çalışmak.
alarmın dakikalarını asal sayı olacak şekilde kurmak. obsesif olduğumu sanmıyorum ama çift sayılarda ya da bölünebilen sayılarda kurmak içime sinmiyor gibi. 37, 53, 29, 13 vs olması için çaba sarfediyorum. değişen bir şey yine olmuyor, birkaç ertelemeden sonra uyanabiliyorum ancak.
sabahın köründe zor da olsa olsa uyanarak kalkmış, bir de buna rağmen saçım başım, üstümden emin, kendime bakıp vay be diyorsam, göğsümü kabarta kabarta evle yol arası pek de tekin olmayan 1dklık daracık sokak benim podyumummuşcasına kulağımda rihanna - only girl in the world eşliğinde cool cool yürüyorum.
hareketli pop şarkıları dinlerken duvarlara yaslanarak ya da etrafımdaki nesnelere tutunarak kliplerdeki şarkıcılar gibi pozlarla şarkı söylediğimi hatırlatan başlık. şarkıların hikâyelerine göre halden hale girmem de cabası. gerçi bu tablo hayal edildiğinde çoğu feminen gayin stereotipleşmesine neden olacak bir özellik gibi duruyor ama tam feminen değilim, yerine göre. hatta feminemsi erkek olabilirim.