yalnızlığa karşı çözüm önerileri

gereksiz önerilerdir. yalnız olmak kral olmaktır, özgürlüğü gerçekten yaşamaktır.
kulaklık takılarak yapılan uzun gece yürüyüşü.
yalnızlığı gerçekten gidermeyecek önerilerdir.
süslü sihirli sözler söylemeyeceğim, yalnızlığın dibinin dibini yaşayan biri olarak söylüyorum;alışın alıştıktan sonra yanlızlık çekmeyeceksiniz
yalnızlık mı bence hiç kimse yalnız olamaz, en azından kendiyle barışık olan bir insan yalnız değildir, zaten kendini sevmekten geçer, yok gerisi boş, insan kendiyle barışık olduğu sürece yalnız değildir, bunun ispatı nedir diye akla gelebilir, bir düşündüğünüzde hayat boyunca elde edilen arkadaşlıklar, sevgililer, bir gün gelip hayatınızdan gittiklerinde ne oluyor, evet biraz acımasız oldu ama değinmek istediğim aslında o ana kadar belki kendiniz ile ilgili çok önemli sizinle ilgili olumlu gelişmeler vardı, ve bu yüzden hayatın her anında hep yalnız hissediyoruz belki, ama inanın hiç bir zaman yalnız değilsiniz..
çözüm aranıyorsa bir memnuniyetsizlik durumu olmalı, belki sosyalleşmeye çalışmak, arkadaş çevresi edinmek ilk adımlar olabilir. hobi edinmek, bir aktiviteyle uğraşmak, belirli bir alanda yeni bir öğrenime başlamak gibi seçenekler de vakit geçirmek anlamında mantıklı geliyor.
onun dışında bazen çok keyifli ya da özellikle tercih edildiği de oluyor, o durumlarda zaten çözüm aramak gereksiz.
bir araştırmada yaş ilerledikçe edindiğin arkadaşlığın kalitesi ve değeri azalır yazıyordu. yani çocukluğundan, geçmişinden kalan ancak şu an görüşmediğin arkadaşlarınla tekrar temas kurabilirsen mevcut tanışık olduğun kişilerden çok daha fazla ortak nokta bulup kaynaşabilirsin. mesela ben bu yıl 15 senedir görmediğim 2 çocukluk arkadaşımı tekrar hayatıma kattım. kısa bir sürede o kadar samimi ve güven dolu arkadaşlık ilişkileri kurduk ki. bu duyguyu asla son senelerde iş ve etkinlik tarzı yerlerde edindiğim içi dolmayan arkadaşlıklarım için hissetmedim.