psikolojik kuramlarda, bireysel gelişim dönemleri açısından 18 yaş, gerçekten de yetişkinliğe geçiş anlamında değildir.
ancak, uluslararası uzlaşı noktası olarak, medeni hakları kullanma ehliyeti için yeterli olarak görülmüş bir değerdir.

yaş ve yetişkinlik olgularının ifade ettiği değerler, kültürden kültüre ve toplumların refah düzeyine göre farklılık gösterebilir.
ülkemizin sosyo-ekonomik koşulları düşünüldüğünde, 18 yaş sınırı, bireyin yalnız kalıp hayatına devam edebilmesi için yeterli bir süre değildir.
hele ki, hayata şanssız başlangıç yapmış ve daha çok desteğe ihtiyaç duyan bu çocuklarımız ve gençlerimiz daha uzun süre sosyo-ekonomik ve psikolojik destek almayı haketmektedir.
benim kişisel görüşüm, 25 yaşın dönüm noktası olduğu yönündedir.
ama, diyanete ve yandaş ihalelerine para yetiştirmekten, bu tür kesimler için para, uzman ve mekan yeterli olmamaktadır haliyle...
hamdolsun!