2. dünya savaşı yıkımından sonra, ciddi bir işgücü açığı doğar almanya'da.
karar alınır ve haber salınır üçüncü dünyaya...
kader mahkumu yurttaşlarımız akın akın düşer yola...
bugün 3. nesil yaşamakta orada, ama, aslında ne oradalar ne de burada...
orada yabancı, burada almancı denilerek bırakıldılar arafta...

küçükken yaz tatillerinde türkiyeye gelenlerini mahallede tüm görgüsüzlüğümüzle soru yağmuruna tuttuğumuz gurbetçi çocuklardır.

(bkz: almancada ahmet ne demek lan ehi ehi?)

bir a daha eklenerek " alamancı" da denir kimi kez.

genellikle türkiye'de yaşayanların gıpta ve kıskançlıkla bakmadıkları kişilerdir.70 lerde giden ilk kafileden günümüze oralarda doğup köken olarak türk ancak sosyo kültürel açıdan alman olması gereken yılın belli aylarında türkiye'nin herhangi bir şehrinin caddesinde sokağında görüp görebileceğiniz ne kadar barzo,kekomançi,görgüsüz,türkiye'nin hala ve hala 80 lerde 90'larda kaldığını sanan o görgüsüzlük damlayan duruşları kılık kıyafetleri saçları iletişim şekilleri o vizyonsuz halleriyle memleketindeki insanları ezmeye çalışan insan modelleridir.türkiye'nin zalımları varsa almanya'nın da almancıları vardır.bu kadar net.*

(bkz: dutcbear)*

izne gelirken çikolata, neskafe ve şeftalili şampuan getirmiyorsa gerçek bir almancı değildir.