bağıra çağıra sağırlar diyaloglarının iletişimsizliği içinde kaybolup giden mimiklerimizin son görünümleriydi belli ki yüzündeki ifade bu suskuda. kocaman elleri masanın üzerinde sanki yumruklayacakmış gibi duruyordu. kalın kaşları çatık, gözleri kan çanağı, ateş saçıyor, biraz ağlamaklı, bıyıklarını yiyor. çizgili mavi beyaz gömleği; üç düğmesi açık, beyaz atleti görünüyor altında ve göğsünün kılları, pantolonu kırışmış, ayakkabılarından topuklarını dışarı çıkarmış. geceden kalma hırpalanma yayılmış ruhuna, giysilerine. yüzüğünü çıkarıp masanın üzerine bırakıyor birden. oturup kalıyorum kararsız masada. "şey..ben.."