"dört koyundular
ilkini kestiler önce
ikincisini haklarlarken tam
kaçmayı denedi üçüncüsü
on metre gitti gitmedienselediler
ben o üçüncüsünün etinden yedim -yaşam tadı vardı."
zahrad'ın bir şiiri.
ne zaman aklıma gelse o üçüncü koyunun şahsında insanın derin istekleri, merhametine, sevgisine, diğer insanlara bulaşma ve hayatla bağlantı kurma arzusuna tekabül eden bir duygunun varlığına inanıyorum. o duyguyu hapsettikçe, üstünü örttükçe zalimleştiğimize inanıyorum. güzel şiir.