kayseri'de polis babasının silahıyla kendini öldüren 17 yaşındaki lise öğrencisi.

http://ayisozluk.com/lnk/af52e4

olay sonrası arkadaşlarının sosyal medya üzerinden paylaşımları sonrasında, matematik öğretmeni tarafından tecavüze uğradığı, olayın okul yönetimi tarafından üstünün örtülmeye çalışıldığı çıkan haberler arasında. öğretmen bildiğim kadarıyla tutuklanmış durumda. iyi hal durumları umarım bu öğretmen için devreye girmez ve en ağır şekilde cezalandırılır.

konuyla ilgili bir de imza kampanyası var; #canselicinsusma

http://www.change.org/p/cansel-i%C3%A7in...

(bkz: intihar değil cinayet)

yaptığı kutsal mesleğin ahlakını geçiyorum, insanlıktan zerre pay almamış erkek kişisinin işlediği cinayettir. okulu bize ikinci evimiz diye öğrettiler, öğretmenleri anne/baba yarısıdır diye öğrettiler. bu bir erkek terörüdür, bir eğitim terörüdür, bir devlet terörüdür. bu insan olamamış kişileri öğretmen yapan, tecavüze dur demektense meşrulaştırmaya çalışan sistemin ayıbıdır. bu hepimizin ayıbı.. utanarak söylüyorum ama; tüm bunlar, yaktıkları canlar, o dünyayı kirleten varlıklarını yanlarına bırakmayacağız, umarım huzurla uyursun güzel kardeşim.

intihar değil cinayettir diye başlıyorum
----dikkat bu yazı aşırı erkek nefreti içerir----
dünyaya geldiğinden biri sadece sahip olduğu siki yüzünden nedensiz özgüvenle yetişen bu erkeğin, cahilinden eğitimlisine hepsi ataerkinin içinde. heterosundan homosuna da aynı şekilde.
erkek tamamen biyolojik bir kazadır, eksik bir dişi formudur. bu eksikliklerinden kaynaklı tüm erkekler eril potansiyelini taşır

bunun kadını, erkeği yoktur, tecavüz insanlık dışı bir suç ve herhangi bir canlı bu duruma maruz kalıyorsa ben bu kimin kızı, kimin oğlu şeklinde bir ayrım yapamam, nerede yaşıyorsak yaşayalım.

ne yazık ki bu tür durumlarda madurun yanında hiçbir zaman olamadığımızdan, dikte edilmiş "bu utançla yaşayamam" algısını kıramıyoruz. gerek aile yapısı, gerek arkadaş çevresi, gerek ceza sistemi, gerek sağlık sistemi, gerek toplum yüzünden; bu insanlar bir noktada bizim yüzümüzden hayatlarından vazgeçiyorlar. keşke onlar hayatını sonlandırmadan yapabildiğimiz kadarını yapabilseydik, ama olmuyor, burası türkiye, burada değişmesi gereken onlarca şey var. somut olarak hiçbir şey ortaya koyamıyorsak, rastgele parçalanıp birbirimize öfkelenmemiz pek bir işe yaramıyor. ben burada öfkeden gözü dönmüş bir şekilde sisteme ve insanlara söverken hiçbir tecavüz mağduru daha rahat uyumuyor. eğer içinizde bir yerlerde bu durumu tersine çevirecek bir şeyler hissetmişseniz, buna dair bir cümle kurduysanız, birinin hareketini eleştirdiyseniz, yapıcı bir eylemde bulunduysanız, size teşekkür ediyorum. benim biraz da olsa içim rahat, ben yine de ucundan yardım ettiğime inanıyorum, fazlasını yapamadığım için üzgünüm.
sen ne yaptın?

huzur içinde uyu cansel.