adele - when we were young


her ne kadar adele'i fazlasıyla overrated bulsam da olmuş şarkıdır. her dinlediğimde içime işliyor.

fazla ağır. lüzumundan fazla.

gerek klibi, gerek kendisiyle.

radiohead - give up the ghost



radiohead - you and who's army

mustafa sandal'a karşı hiçbir sempatim olmamasına ve şarkıyla aramda hiçbir bağlantı bulunmamasına rağmen adı intikam'dı şarkısı beni benden alıyor, sanırım yaşlanıyorum.

gravenhurst- the diver


city and colour- love don't live here anymore


anathema- the lost song

selda bağcan-uğurlar olsun

liza anne - lost.

pek de durduk yere değil esasında.

"come on, come out, come here, the lone neon nights and the ache of the ocean" kısmı ile nedensizce beni aşağı çeken snow patrol-new york.



direkt olarak tüm sözleriyle, matthew barber-where the river bends



ve çok alakasız bir biçimde, bu iki şarkının yanında paylaşmaya utandığım the pcd-stickwitu

müslüm gürses- kal benimle

müslüm gürses / sensiz olmaz

st. vincent - i prefer your love

zamanında hasta annesine yazmış. diyor ki "i prefer your love to jesus" yani "senin sevgini isa'ya tercih ederim. tanrı zaten bana hiçbir zaman yardım etmedi, burada oturup incil okuyamam, dua edip beklemek yerine sen bana yol gösterendin" tabii ki sonra kadın iyileşmiş falan.

angus and julia stone - living on a rainbow

oy dağlar.

samanyolu duygusal fon (1:52)

sakin- ilk yara

within temptation - the swan song

thurisaz - years of silence

cemil demirbakan-ceviz ağacı: