gerçek sevgi

annenin çocuğuna duyduğu sevgi olsa gerek.
kendinden daha fazla sevmektir
onun mutluluğuyla mutlu olmak, onun sevinçlerini kendi sevinçlerin yapmak, onun kalbini görmek, üzüntüsüne üzülmek, onu kendinden bir parçaymış gibi görmek, elini uzattığında başını çevirdiğinde elini uzattığı, gözünün gördüğü yerde olmak ve bunu içinden gelerek ve bir şey beklemeden yapmak, ufacık bir gülümsemesiyle mutlu olabilmek, yüzündeki anlık tebessümü yakalamak için yaşamak, bir şey beklemeden, hatta bazen karşılık göremeyeceğini bilsen de ona sevgini eksiltmemek... gerçek sevgi tanımım bu.
tattığımı düşündüğüm bir sevgi türü, iki tarafta karşılık beklemez, sadece ''o'' olduğu için seversin, eskiden bir pencere beklerken ki gibi, neyi beklediğini bilmezsin beklentinde yoktur aslında ama öylece durursun. işte buna benziyor seviyorsun işte, vazgeçmeden kırsanda, kırılsanda ona duyduğun sevgi hiç negatif yönde değişmiyor geçirdiğin her saniye eğer varsa bir kaç milyon sevgi ölçeği artıyor gibi. sonra bir şey oluyor ve gidiyor, gitmesi gerekiyor, hayat onu senden alıveriyor, bir daha göremeyeceğin, duyamayacağın bir yere alıp götürüyor. sonra koca bir boşluk.
bi köpeğin sahibene duyduğu sevgi
gece saat 3'te kavga etmek için aradığını bile bile telefonu aşkım diye açmaktır.
varlığından ciddi şüphe ettiğimiz sevgidir.
emek ister .. gerçi yıl olmuş 2013 pek bulunmayan bir olgu ..
karşılıksız olan sevgidir.
bireyin akıl sağlığı ile alakalıdır.