yaş 15
tabi ergenlik tavan, hormonlar kendinden geçiyor, kafa bütünüyle itlik yapmak üzerine kurulu. ama yine de hakkımı yemeyeyim hala masum bir çocuğum. doğum günü gelip çattığında on tane liseli ergen bizim eve toplaştık, aileyi de dışarıda ufak bir gezintiye doğru uğurladık. usul usul pasta kesip yiyecekken ortamın en piç ve serseri çocuğunun "beyler şarap kazanı yapalım" demesiyle hikayenin seyri de değişti. üç litre şarap, iki litre gazoz ve bolca küp şekeri arkadaşımız adeta merlin gibi tencerede karıştırdı, tadıma tam başlayacakken gelen bir telefon sonucu aile eve teşrif edeceğini buyurdu. tabi eldeki ziyan olacak, ne yapmalı etmeli derken çözümü apartmanın deposuna tinerci gibi dadanmakta bulduk. günün ilerleyen saatlerinde ise ben yerde yuvarlanıyorum, kafamın üzerinden bira şişeleri uçuyor (nereden geldiler o da meçhul tabi), arkadaşın biri apartmanın önüne çıkmış yanındaki köpeğe bozkurt çekiyor. tabi kavga dövüş gırla gidiyor. ertesi gün kalktığımda ise babamın şahin gibi baktığını hatırlıyorum, o da başka bir hikayenin konusu.