hoşlandığınız adama açılamıyorsanız bu sizinle alakalı değildir. karşınızdaki insan size o yakınlığı ve cesareti vermiyordur. ya da içgüdüsel olarak aslında her şeyin farkında olduğunuz için yapamıyorsunuzdur. açılmak ister bir tarafınız ama bir tarafınızda içten içe açılınca büyük olasılıkla hiçbir şey olmayacağının farkındadır. iki gönül gerçekten bir ise kimse kimseye açılmaz çoğunlukla. işler zaten kendiliğinden gelişir.
ne pahasına olursa olsun açılmak gerekir kanımca. olacağı varsa olur, olmayacak gibiyse de durum ortaya konur, boş hayaller peşinde koşulmaz. söylemedikçe içinde içinde büyüyor.
o kadar zor bir durum ki efendim. açılırsam onu kaybetmekten korkuyorum. sevişiyoruz, beraber vakit geçiriyoruz, uzun uzun muhabbetler yapıyoruz ancak 'arkadaş' olarak devam ediyoruz. daha da kötüsü, o bu durumdan fazlasıyla memnun. ama ben kaptırdım kendimi sanırsam. korkuyorum söylemekten, ama ona bakışlarımdan, yakınlık kurma cabalarindan anladigina eminim. bilerek mesafe koymaya çalışıyor, ama kabullenmek istemiyorum. mutualist olan bu durum bana zarar vermeye başladı.
şimdi aramızda binlerce km var. geri geldiğinde neler olacak, nasil devam edecek bilmiyorum ama benim unutamayıp, hayatımı yasayamayacagim kesin.
bence kendinize daha fazla değer verip özgüveninizi yükseltmelisiniz ölümlü dünya ayrıca vitesi 6 ya takıp basmalı gaza bence fren yapmayıda unutmamalı