yüzün sakız şişirmeye hazırlık evresinde aldığı hal. *

çoğu insanın söylediğinin aksine, uykudan uyanılan ilk birkaç dakika değildir.
akşam eve gelinip makyajın silindiği, günün yorgunluğunun yüze yansıdığının aynadan görülebildiği andır.
sonrası pijama, uyku ve huzur...

telefon kamerasını açıp bir anda kendiyle karşılaştığı an. yemin ederim, kendimden soğuyorum bir iki dakika, etrafımdakilere üzülüyorum. *

bazisi ağlarken çok çirkin oluyor.

kendi adıma, hiç şüphesiz ağlarken ki halim..

bir kere yanlışlıkla ayna karşısında denk geldim, o an ağladığım konuyu unutup çirkinliğime ağlamaya başladım..

bağırdığı andır. biri bağırdığı zaman deprem pozisyonuna geçip o kişi yok olana kadar beklemek istiyorum.

kimsenin kendisini görmeyeceğini düşündüğü an. böyle omuzları çöküp suratı çuvala dönüyor falan. en azından benimki.

sarhoşken şarkı söylediği an olabilir. bazen hem görüntü hem de gürültü kirliliğine sebep olur hatta.

öfkeyle kendi kendine söylendiği andır, gayet migde bulandırıcı oluyo hattâ

kendinden daha zayıf bir canlıya şiddet uyguladığı hali.

-mutsuz olduğu an.
-insanların sorunlarıyla dalga geçtiği an.

birine, bir şeye aşağılayıcı aşağılayıcı baktığı hali.

düşündüm de insanın terliyken ayrı bir havası var, duştan çıkınca ayrı bir havası, uyurken ayrı. hep güzel. bir türlü bulamadım.

olmayan andır.

ya da bana bir şeyler mi oluyor.

çoraplarını çıkarırken ki andır. canımı çıkar çorabını çıkarma.