işte bu yüzden, haziranda ölmek zor demişler!

kadina deger veren asik olmayi kendi disina cikarak yapabilen, yuce sair..hayati olumu dilinin ucuna getrebilen ve bizlere yildizlarin agaclarin denizin degerini gostren sairdirr

şiirlerini çok çok severim lakin; piraye'ye yanlış yaptın başkan.
bildiğin, baya baya yamuk yani.
"piraye öldü aşkından, yine de dönmedi nazım'a."

"yarin yanağından gayrı her şeyde her yerde hep beraber"

dünyası dünyam varlığı bir şenlik benim için...sanırım sanatının suyunu hayatım boyunca yudum yudum içeceğim. nazim'dan bir alıntı olunca o günüm başka bir şey oluyor. en çok ümidini seviyorum. doğrularına olan inancı veya siyasi değeri hiç ön planda olmadı benim için...

bugün doğum günü olan ve çeşitli etkinliklerle kutlanan usta şair.

işid yıkmasın diye süleyman şah türbesini bile kaçıran o büyük devlet malesef tarihinin en önemli şair ve yazarının mezarını, vatandaşı olduğu topraklara getirememiştir.

dedesi sonradan müslüman olup osmanlı ordusuna katılmış polonyalı bir paşadır. nazım'ın suretinde var zaten bir avrupalılık.

uyarına gelirse tepemde bir de çınar demiştin.
yılla önce.

aşk adamıdır eyvallah ama bence daha önemli bi vasfı " insanlık kokan üslubudur". insanın kıymetli olduğun bilip, kıymetsizce muamele gördugünü anlatandır. bi şiiri var her okuduğumda sarsar beni, geçmişin acısını düşürür içime :

"dünya adaletsiz çocuk

çıkar boynundan at o ipi çocuk!
salıncaklar mı yok sana?
kalk hadi o soğuk betondan,
yatacak başka yer mi yok sana?
en sevdiklerimi verdim ölüme de;
ben bu yaşımda gitmenin böylesini görmedim.
kırılan bir boyun gibi orta yerinden kırıldığını ömrün…
görmedim ademoğlunun dalından koparılır gibi koparıldığını…
…ve böylelikle umut etme kabiliyetimizi aldılar elimizden.
ne diyeyim, dilerim ihtiyacı olan birine gidiyordur bizden aldıkları umut!
dünya adaletsiz çocuk!
dünya zorba.
elbet eşitleneceğiz o gün kıyamda.
bu kekeme, toz ve duman sözlerimi iyi belle, bahara kalmaz, gelirim yanına."

şiirleri arasında en çok bir dakika şiirini sevdiğim şair.

...
yakın olayım diye bu gökten gelen ize
öyle eğilmişim ki kayalardan denize
alnımdan düşen saçlar yorulmuş suya değdi
baktım geniş ufuklar başımın üstündeydi

bilemem nasıl oldu geldi ki öyle bir an
yenilmez bir haz duyup denize atılmaktan
kurtulmak ne kolaymış faniliğimden dedim
doğruldum atılırken bir dakika titredim

bir dakika sonsuzluk doldu taştı gönlümden
bir dakika bir ömrü kurtarmıştı ölümden.