birde sabahın köründe kalkıpta kendisine yarım günlük bakım uygulayan model vardır.
ulen diyorum. ben sabah 7:00 da durağa koşarak gidiyorum . gömleğin düğmelerini yolda kapatıcam neredeyse. durakta bir bakıyorum ki full makyaj saçlar yapılı bir hatun. abla diyesim geliyo. saat kaçta kalkıyon. ne zaman yapıyon bu kadar işi. formülü bana da ver ne olursun.
bunu daha önce bi yerde okumuştum. ama oradan alıntı değil. hepimiz görmüşüzdür o sabahın köründe durakta bekleyen kokoş ablayı.
sevgili yanında uyanmanın yanısıra sevgilisiz uyanmak da bu kişinin itici güçlerinden olabilir. öyle ki bu tip bir an önce uyanıp sevgiliyi/sevdiceği görebileceği güne koşmak için can atıyordur.
bir türlü anlayamadığım tiptir. sabahın köründe saatle uyansa da, sahtekar tiplerle dolu plazasına girse de şen şakrak kahvesini yudumlamaya devam eder ve durmadan konuşur. ruhunu sattığı kapitalizm onun için yaşama sebebidir. çoğunun ağzından şöyle cümleler duyabilirsiniz; boş oturmadan duramam, çalışmak hayatıma anlam katıyor. be adam ya da kadın, hayatının anlamı bir ofise tıkılıp patron için masa başı işlermi yapmak? çemkirsemde hergün ofise gidip aynı insanlara selam vermek zorundayım... çık artık piyango...
nerde okudum hatırlamıyorum, sabahları uyanır uyanmaz kimseyle konuşmadan zeytin ağacına bakarsan günün çok güzel geçer diye bişey okumuştum (vallahada billahada böyle bişey okudum), yaş 12 -13 falan çok şükür ki evimizin arkasında zeytin ağacı vardı, uyanır uyanmaz nasıl şartlanmışsam kimseyle konuşmadan zeytin ağacına baktım, sonuç;normalden daha bok geçen bir gün, bi daha da denemedim gerçi yazarken aklıma geldi keşke limon ağacıyla falan da deneseymişim neyse yarın bi kavak ağacıyla şansımı deniyim ben sözlük
iş yerine şarkılar söyleyerek giden, utanmasa dans ederek gidecek olan, sabah mahmurluğunu üzerinden atamayanlarca gıptayla karışık nefretle bakılan insan tipi. (bkz: tunatuan)
ciwan
tunatuan