o bir bunalım anların kurtarıcısı, o bir balık ekmek gibi şarkıları olan şahsiyet. o bir isveç köftesi. o bir sarışın. o bir zayıf adam. o bir istanbula bin beş yüz kere gelmiş sanatçı.
so tell the girls that i am back in town diye de müthiş bir parçası var.
büyülü bir vocal ve müzik yeteneğine sahip, parçaları bana tarif edilemez hisler yaşattıran bir tanecik isveçli müzisyen. aşk acısı çekenlerin dinlemesi oldukça zararlı; içinizden birşeyleri koparır da götürür. şarkılarında ağlanılacak kıvama gelinir ki ağlamaklı sesi detaylarla dolu şarkı sözlerine ayrı bir derinlik daha katar. en sevdiğim ve onu tanıdığım albüm ''poison'' olmakla birlikte buradaki en değerli parça da;
bu albümün sound u ne kadar sağlamdır ellaaammm. **
queer as folk dizisinin birinci sezonun final bölümün de çalan sizi darmadağın eden bir ses duyarsınız bu suffering şarkısıdır jay jay johanson söylerken oyuncuların duygularını da anlamaya başlarsınız. david'in dediği gibi, "sadece bunu istemiştim" sözünün acısını duymaya başlarsınız.
trip hop ritm üzerine serpiştirtiği temiz vokaliyle sakinleştirir. far away, believe in us, alone again şarkıları art arda dinlendiğinde etkisi daha da artar. neden sürekli türkiyede konser verdiğini anlamasam da bi gün dinlemek isterim kendisini. **