sadece 5 entry olduğunu görünce üzüldüğüm yazardır. 29 yaşında intihar eden babasına ve eşine bundan kasıtlı erkekliğe nefret ve öfke duyan feminist olarak nitelendirilebilecek kadın yazar. sırça fanus'da kadınların uğradığı ayrımcılıklara arada bir yer verip öfkesini gözler önüne sermiştir. 9 yaşında bipolar bozuklukla uğraşan sylvia babasının ölümüyle kötüleşir, 2 kez intiharı dener başarısız olur. karşısına ted hughes çıkar ne yazık ki aşkı bulduğunu düşünen sylvia, döneminde şiirlerinin güzel bulunmaması ve eşinin onu aldatan bir gavat olmasından kaynaklı depresyona sürüklenir, halihazırda bu hayata katlanamayıp, ölmeyi sanat olarak gören sylvia çocuklarının odasına süt ve kurabiye koyar, kapılarının altını bezle kapatıp mutfakta fırın gazıyla intihar eder.

sylvia - persephone'un iki bacısı

iki kız var: evin içinde
oturur biri; öbürü, dışarıda.
gün boyu gölgeyle ışığın bir düeti
çalınır bunların arasında.

siyah lambrili odasında
ilki problemler çözer
bir hesap makinasında.
kuru tıkırtılar işaretler zamanı

hesaplarken bir toplamı.
bu kısır girişimde
fare hinliği yerleşir kısık gözlerine,
kök solgunluğu zayıf bünyesine.

toprak misali tunçlaşmış, ikincisi uzanır,
aydınlık havada polenler misali
altın uçuşlarını işitir tik takların. sakinleşir
bir gelincik yatağının yakınında,

taçyaprağı kanındaki kırmızı ipek ışığının
güneşin kılıcında
nasıl yanıp açıldığını görür.
o yeşil sunakta

güneşin gelini olur özgürce, ikincisi
büyür hızla tohumla.
bir kral taşır karnında, emeğinin gururuyla
yayılarak çimene. acılanmış

ve bütün limonlar misali solgun,
öbürü, son nefesine kadar kekre bakire,
girer mezara çürüsün diye eti,
solucanlarla evlenir, kadın olmaz yine de.

(1956)