yorgocuğum’un nickini her gördüğümde “nerde kaldi bre rakiim” diye bağıran sarhoş bir rum göçmeni imajı geliyor gözümün önüne.
kara kaşlı, kara gözlü olduğunu bilmemden ötürü müdür nedir o rum göçmeni baya esmer biri olarak canlanıyor.

koca memeler, terden ıslanmış bir göğüs arası. bende sahte gözyaşları, filan...

robert paulson ölmedi kalbimizde yaşıyor.

sanki yolda kendisine adres sorulsa üşenmeyip adrese götürecek kadar izzet ikram sahibi biri gibime geliyor.

toplanıp allah dediğimiz de oldu, bir dönem istiklal kuytularında sıkıştırıp mıncırdığımız da.

kendini buradan kokulu öpücüklere boğuyorum.

seviliorsn karşim