insanlık fakirlerinin, ölüsünün üzerine ideolojilerini kustukları iş adamı.
humanist olmayanın hiçbir kimliğinin bir ederi yoktur gözümde, ezilenin yanında durması da bir anlam ifade etmez. o ezilene zuldür, yanında durması.
insanı türk-kürt vs diye ayırmam diyen zengin-fakir diye ayırınca başı göğe eriyor ve dünyadaki tüm eşitsizliği çözüyor böylece. ölenin arkasından saydırınca tüm dünya halkları ayağa kalkıyor çünkü.
ağlamadığı için kimsenin lince tutulmadığı çok çok çok açık. demagojinin "yine" dibine vurulduğu da öyle...
üzülmenizi, ağlamanızı, yas tutmanızı, helva karmanızı, cenazeye katılmanızı, çelenk göndermeyip türk eğitim vakfına bağışta bulunmanızı istemiyor ya da dayatmıyor kimse. anlamamakta lafları alıp alıp yokuşa sürmek neden? neden bu ısrarla anlamama çabası. hep bir nefret, hep bir gerginlik, hep bir höt zöt... kalbiniz olduğundan dahi şüpheliyim ben artık.
çarpıtmanın dibine dibine oynamak nasıl bir insanlıktır ki? hümanist olmayan ideolojinin canı cehenneme, o ideoloji sahiplerine de akıl,fikir, vicdan diliyorum.
o kadar küçük ki gözleriniz "biz ve onlarcı"sınız, tersinden bir rte'siniz. zerre kadar farkınız yok. ruşen çakır'ın "ama efendim öldü" dediğinde "ben bilmem" diyen rte'siniz! bunu göremeyecek kadar küçük gözleriniz. leninin aydınlığında bu son karanlık geceniz olur umarım. sabah güneş herkesin üzerine doğduğu gibi sizi de aydınlatır umarım. bir parça, çok değil, bir parça humanism diliyorum size.
miacaba
