maddi problemler yoksa ve hayattan zevk alabilecek uğraşlar mevcutsa kulağa çok da kötü gelmeyen durum.

sanırım yaşım ilerledikçe iyice kabullenmem gereken durum. dün farkettim de annem, babam ve iş harici telefonumu arayan tek bir kişi bile yok. aylardır. sahte arkadaşlığın birbirini takip etmekle ölçüldüğü sosyal medyayı da kullanmayınca iyice unutulup gittim.

bazen annemin "yalnız kalmanı istemediğim için evlenmeni istiyorum" demesine hak verir buluyorum artık kendimi.

korkulacak bir şey mi yalnızlık? ben bu kadar yalnız kalmamıştım hiç daha önce. yalnız kalmaktan bu kadar ürkmemiştim.

eldeki fırsatları çok seçici davranarak bir bir kaybeden kişinin, yaşlandığını sevimsiz biri olduğunu çok geç anlaması.

geriye kalan kocaman ömrümde* uzun uzun tecrübe edeceğim ,beni orta yaş bunalımlarına zorla sokacak olan korkutucu durum.

boktan bir durum...
heleki gay life ta sık sık görülen bir durum.

malesef yalnız yaşlanacağım.

nihai amacım.