1934 adana doğumlu.
arkadaş, duvar, yol, sürü, ağıt, umut, zavallılar ve daha birçok filme imza atmış, cannes ödüllü yönetmen, dev adam.

bu sahnesiyle durumu mükemmel bir şekilde çözüme kavuşturmuş çirkin kraldır.

babam sayesinde tanıştım kahramanımla. gölgesi hep üstümde , kim olduğumu unutmayayım diye.

olgunlaşmamış bir sanatçı. türk toplumunun ürettiği hastalıklı erkek tanımlamasının bir üyesi.

erkek olmayı maço ve vahşi olmakla bir tutar. iletişim kurmayı becerememiş, egosunu dizginleyememiş, insan olarak kısıtlı kalmış olduğunu düşünüdüğüm biri.

sanırısım bipolar kişilik bozukluğuna da sahip.

nebahat çehre'yi boşanırken arabayla ezmesi, film setinde başının üzerine bardak koyup gerçek silahla o bardağı kırması, bir savcıyı öldürebilmesi, alman usulü hesap ödemelerini falan duyunca insan kadınlara yaptığı jestleri kuru bir ego olarak görüyor.

yani bir kadını öldürme hakkını kendinde görüyor ama önüne dünyaları da seriyorsan senin aşkının büyüklüğünden bahsedilmez. egonun büyüklüğünden bahsedilir. karşındaki insanı kabullenip varlığına saygı duyamıyorsan olmamışsındır bana göre.

nitekim nebahat çehre'de hastalıklı ilişki diyerek bırakmış kendisini. olgunluk bu.