2019 yılından beklentiler

unutamayacağım bir yıl olacak 2019. istesem de istemesem de bana zaten bir sürü şey getirecek. hiç bilmediğim bir yere gideceğim mesela*. ben oradayken ailem sağlıklı, mutlu, huzurlu olsun. döndüğümde ben her halükarda ortalığı dağıtacağım*. kendim için dileyebileceğim şey sabır. zaten bu hayatta öğrenemediğim tek şey sabır. onu da sike sike öğreneceğim*.
her sene açılan başlığın 2019 versiyonu. bu sene ben açmış olayım.

benim beklentim duygusal olarak daha dayanıklı bir insan olmak. çevremdeki homofobik sözleri duydukça öylesine moralim bozuluyor ki o gün asla kendime gelemiyorum. ayrıca şu sevgili olaylarına kafayı fazla takıyorum sanırım. duygusal bir insanım ve alınganım. bu sorunu çözmek istiyorum. böylece iç huzura ulaşabilirim.

kendini kabullenme sancılarını bu sıralar oldukça fazla yaşıyorum. kendimi ikinci sınıf ve aşağılık bir insan gibi hissediyorum. kafaya fazla takmamaya çalışsam da gelip beni buluyor sancılar. bunun için de bişeyler yapmak gerekli. eşcinsel veya eşcinselliğe kötü bakmayan arkadaşlar edinmek istiyorum.

(bkz:2016 yılından beklentiler)
(bkz:2017 yılından beklentiler)
(bkz:2018 yılından beklentiler)
oyunlarımı bitirmek istiyorum artık.
değer verebileceğim,sevebileceğim ,işten geldikten sonra yanyana film izleyip,sarılıp müzik dinleyip uykuya dalmak ,iliklerime kadar sevilmeyi hissetmek istiyorum amin.
ege üniversitesi tıp fakültesine yerleşmeyi umuyorum. inşallah gerçekleşir.
belirsizliklerin son bulması.vazgeçtiğim şeylerden bir an olsun pişmanlık duymamak.doğru kararlar alabilmek.iyi insanlarla karşılaşmak.artık tanımadığım insanların dertlerini dinlemek zorunda olmamak.beklentilerimi en aza indirip elimdekilerle mutlu olabilmeyi öğrenmek.bardağın dolu tarafından bakabilen iyimser biri olabilmek.
sağlığım olsun, gerisi boş.
şimdi poşetler paralı mı oldu yani?