çarşılarda birşey
biz pek aramazdık çocuklar olmasaydı.

kasaplarda manavlarda bazı yorgun kadınlar
hep de tenha saatleri seçerler
sonra yavaş bir sesle
çocuk için hasta kaç gündür yemiyor
biraz et biraz meyve isterler

sevdiği bir reçeli gün aşırı yalnız ona
kaşıklarla beraber büyük bir üzüntü
yağların şekerlerin çayların
uykularda bile bitiyorsa
annelere düşündürdüğü.

insanlara, tezgâhlara, kâğıtlara kolaydı
biz bu kadar eğilmezdik çocuklar olmasaydı

behçet necatigil

cahit sıtkı tarancı'nın desem ki şiiri

uzun teneffüste
gri okul bahçesindeki
siyah beyaz koşuşturmanın
tam ortasındayım
ve sen aşılı kolumsun.

(bkz:ebru cündübeyoğlu) - aşılı kolum 2005