hayatımı piç ettim sözlük; kendi ellerimle becermeleri için yine kendi içimdeki orospu çocuklarının koynuna soktum ''ben''i; ısmarlama aşkların soyundan gelen sevişmelerimi yaladım boynundan; sonra piç olan kendime döndüm yine; kendi kendimi emzirip kendi kendimi becerdim tekrardan; kaç piç daha dünyaya getireceğimin hesabıyla boğuşurken şu an gittiğimi görüyorum bile; sırtım dönük, bağrım açık, boynum çökük, gözlerim yaralı. hesaplaşma vaktim geldi kendimle; içimdeki piç yavrularım kavuyor beni artık ve gidiyorum...

başıma birşey gelmeyecekse emre kınay'ı yakışıklı buluyorum. durun vurmayın, ahh, anamm... vurmayın, öldü!
(bkz: emre kınay)

sözlük deli gibi aşık oldum. uzun zamandan beri konuştuğum; dertleştiğim adamla dün ilkkez biraraya geldik. yemekler yendi, birşeyler içildi ve tekyönde çılgınlar gibi dans edildi. veda busesi kısa ama çok güzeldi. yeni bir ilişkiye başlamaya hazır değilim diyen beynim saçmalama bankacı o adam bu adam diyen kalbimin önüne geçecek mi bilmiyorum ama seviyorum sözlük...hemde çok.....

çok az rüya görüyorum. kendimi iyi hissetmeme sebep olan rüyalar, uyandığımda nedensiz mutlu olmama sebep olan, anlamsız, sanki gerçekte yaşadığım, siyah beyaz rüyalar. farkında olmadan onları uzatıyorum, içlerinde yaşıyorum, bittikleri halde bitmemiş gibi davranıyorum. yaşarken hissedemeyeceğim duyguları rüyalar ile yaşıyor belkide kalbim. erişilmez mi istediğim diyorum bazen benden uzak olmak zorunda mı? yada yakınlığını hissettiremeyek, hissedemeyeceğim kadar soğuk, elini bıraktığımda özlediğim insanlar vardı benim, sıcacık elini bıraktığımda kendi ellerimin önemini yitirdiği, iyi olmadıklarını duyduğumda ruh hallerini yaşadığım insanlar... nerede ne yaptıklarını düşünmeden iyi olup olmadıklarını merak ettiğim ben için gerekli insanlar. hala duruyorlar git gide daha çok özlüyorum belkide.
bu kadar zor olmasa gerek diyorum kendi kendime birini hissedilen duyguların ''acaba'' barındırmaması ama barındırmadığım her acabanın ardından kendi keşkelerimle yalnız kaldık. keşke demekten nefret eden bir insanın yaşayabileceği acının milyonlarca katını yaşadım keşke dememiş bir insan olarak. o 5 sivri harf beni her an rahatsız etti ama şu anda kocaman bir artısı olduğunun farkına vardım. o kadar güçlü değilmişim; ellerim titreyebiliyormuş mesela, ayakta kalacak takatimde olamayabiliyormuş, göz yaşlarım da benim istediğim gibi yerlerinde duramıyormuş. bastırılmış muhtaç, aciz insan ortaya çıktı yani. şimdi yeni benle tanıştık ama kalıcı olmadığını söyledi sadece kendini göstermesi gerektiğini ve gideceğinden bahsetti üzülmedim açıkçası yüzleşmemiz gerektiğini çünkü yalnız kalmanın bireysel bir faktör olmadığını anlamamı sağlaması gerektiğini söyle şu an gitti ama ben hala etkisi altındayım.

ergen kızlara sertçe dirsek atıyorum bazen.

yabancı ülkede yaşaya yaşaya kendime bile yabancılaştım sözlük. bazen boş sokaklarda yürürken etrafıma bakıp evimden, ailemden, arkadaşlarımdan ne kadar uzakta olduğumu düşünüp korkuyorum. dünyada tek başıma kalmışım gibi geliyor o an.

aylar önce bana aşık olan 2 kadın da şuan başkalarına aşık ve beni hiç sallamıyorlar, bu çok canımı sıkıyor sözlük. aşkımdan ölüp biten insanların bu kadar kısa sürede benden vazgeçip başkasına aşık olması mümkün gelmiyor. acaba yalan mı söylediler bana hiç aşık olmadılar mı diye düşünüp duruyorum. ikisine de yaşattığım acıları kendim yaşadım, ders çıkardım tek tesellim bu.

hiçbir zaman kıçıma parmak sokmadım. *

sözlükteki yazdığım şeyler artık beni yansıtmıyo , çünkü sözlükteki biçok insana ifşa oldum ve arkadaş oldum.
bunu yapmamalıydım diyorum bazen kendi kendime , sonuçta sözlükte hepimiz birer karakteriz ve ifşa olunca
bütün büyü bozuluyo.
bazen bi başlık altında yazarken "yok ya yazmıyım şimdi pat diye niye öyle oldu ya da gerçekten mi" diye sorarlar
ve kalırım öyle diye düşünüyorum.
bunu düşünmem de aptalca ama durum böyleyken böyle.

sevgilim yok feci şekilde yalnızım

evimin tadilatını kendi başıma yapıcam diye tutturdum şıçtım şimdi sıvıyorum sözlük

evet şu anda kanımda olmaması gerektiği kadar alkol var ve ben durmayı red ediyorum, edeceğim tek başımayım, bulunduğum saçma sapan ilin kendisine benzeyen iğrenç barlarından birinde. aklımda farklı bir şey yok. burnumdan alıp verdiğim soluğun bile farkında değilim. barmenlerden bir tanesine ondan nefret ettiğimi söyleyip özür diledim ayrıca nefret ettiğim insan sayısı git gide artıyor.

bu aralar ciddi ciddi ölümü düşünüyorum sözlük. * *

porno izlerken yakalanma korkusu bi dert. eşcinsel pornosu izlerken yakalanma korkusu çok başka bi dert.
+ vaaay koçum. izle izle. flash bellek verim bana da at
- izle izle. oha. olum onların ikisi de erkek mi lan!

bi keresinde bir kızla öpüşmüştüm. simsteki family kiss'lerden daha kısa sürmüştü. 1-2 saniye sanırım, akşama kadar midem bulandı felan.

işsizliği iliklerime kadar hissettiğim bu dönemde son günlerde çalışmaktan acayip soğuduğumu fark ettim ve cidden bazı iş görüşmelerimde kapısına kadar gidip girmeden geri döndüğüm oldu.
bizimkilere de "yetişemedim başkasını almışlar / sigorta yapmıyordu / maaşı düşüktü / mesafe çoktu falan diyorum. mevsimsel depresyon mudur nedir içime kapandım sanki noluyor bana yahu

dertleşmeye ihtiyacım var **

bi keresinde babama yakalanmıştım. allah'tan hetero pornosu izliyordum *

anneme lezbiyen olduğumu söylemiştim bir kere. ona bile kızdı ona bile! ağlayacaktı. la dur erkeğim ben ne ağlıyorsun. çöktü kadın bildiğin. zaten 10-15 saniye sonra kahkaha atmamla şoku atlattı, kovaladı beni sonra elinde kepçeyle.

elimde değil özlüyorum