nitekim depresyonda olmayan kalmadığı için artık depresyondayım dersen benim de tuvaletim geldi diye karşılık verirler o kadar normalleşti.

kronik olanı kötüdür. ruhu kemirir bitirir. geriye hiç kalır.

insanoğlunun doğadan uzaklaşması ile artış oranında doğru orantı olduğunu düşündüğüm illettir.

sistem önce dengenizi bozar sonra sizi isteksizlikle, hayattan zevk alamamakla, kendine güvenmemekle, umutsuzlukla vs.
suçlar. 21. yüzyılın belli belirsiz herkese bulaşmış ve ortaya çıkmayi bekleyen sorunudur.

“gay’im” diyebilmenin 5 şartından biridir. aksini iddia edenler de mi varmış? o zaman valizimizi toplayıp taşınalım biz de alice harikalar diyarı’na.

30 kg almama sebep olan hastalıktır.

depresyon intihara kadar varabilecek bir dizi sağlık sorununa * yol açabilen ciddi bir sağlık sorunudur.

doktora gidilmeli, antidepresanlar öcü gibi gösterilerek reçeteli kullanımı ihmal edilmemelidir.

depresyon belirtilerinizin olup olmadığını beck testi ile anlayabilirsiniz. kendinizi mental açıdan iyi hissetmiyorsanız buyurun: https://npistanbul.com/beck-depresyon-te... *

cinsel yönelimlerin fark edilmesi/kabulü esnasında kişinin kendini suçlaması, toplumda kabul görmeyeceği, ailesine layık olamadığı, her şeyin kötüye gideceği yönünde düşünceler oluşuyor. zor süreçlerden geçiyoruz her birimiz.

rakamlar intihar girişimlerinin 2-3 kat fazla olduğunu, sözlü, fiziksel tacizler ve güvensizlik hissinin bizde daha fazla olduğunu gösteriyor fakat bu konuda yetkililerce ciddi adımlar atılmıyor.
kaynak : https://tr.m.wikipedia.org/wiki/LGBT_gen...

profesyonel yardım alınmasında fayda var.

sanıldığının aksine mutsuzluk hali değil, hissetmeme halidir. hocalarımdan birisi patoloji dersinde anlatırken şöyle demişti "depresyondaki insanlar için üzülüp çabalamanız ve onlara bir şey yaptırmaya çalışmanız işe yarayan sonuçlar vermez çünkü depresyon, bir şey yapamama ve hissedememe halidir." gerçekten etik olsa kendime bu tanıyı koyar her şeyi salarım ama henüz biraz daha zamanım var gibi

sanırım bugün içine girdiğim ruh hali. kaygılar içinde kıvranmaktan uyuyabilecek miyim acaba bu gece. bazen iyi niyetle yaptığım şeyler bir çuval inciri mahvetmekle sonuçlanıyor. keşke hayatın bir pause butonu olsa.

ruhun kanseri olur kendisi.