geçenlerde denk geldiğim insan modeli. evinde kremler, çeşit çeşit iç çamaşırları, renk renk ayakkabılar, saç bakım ürünleri hatta istanbul fashion week biletleri vs. gördüğüm aynı zamanda tuvaletini yaptıktan sonra şifonu çekmediğine şahit olduğum insan çeşidi. daha fazlasını burada paylaşmak doğru olmaz fakat insanın temizliği önce yaşadığı yerden belli olur. ne kadar da sokağa çıkarken herkesin parmakla gösterdiği kıyafetler giyersen giysin, evindeki dışkı kokusunu ancak bir yere kadar örtebiliyor insan.
bu tarz insanlar çoktur. hele bir arkadaşım vardı. kız dışarıdan bakınca çok güzel, gayet kültürlü. üniversitede iyi de arkadaştık, sohbeti eğlenceliydi.
derken bir gün bölümdekilerle hepimizi evine davet etti. ben bekliyorum çok temiz ve düzenli bir yer edasıyla. eve bir girdim. ilk misafir ben olmuşum.
iç çamaşırları koltuğun baş ucunda, yemek masası kırık içinde, kitaplar desen sanki biraz önce tuvalet kağıdı yerine kullanılmış. benden sonra gelen arkadaşların da suratı kaydı. ayriyetten yaptığı kısırdan o uzun saç teli çıktı. keman teli kıvamında atmış sanki kısırın içine.
sokakta moda ikonu olup evinde kıyafetlerinden arınınca dirty olan modelin mutfakta aşçı, sokakta hanımefendi yatakta orospu olup baştan çıkaran kadar iş yapmadığını öğrendiğimiz başlık. *
en yakın arkadaşım hem de eski ev arkadaşımdır. birlikte yaşamaya başladığımızda çok garip gelmişti. yemeğini yer tabağının yanında uyur ama bir hazırlanıp çıkayım der değişime inanamazsınız. bu insanlar aramızdalar. bu insanlar arkadaşınız, marketteki kasiyer, postacınız, en sevdiğiniz şair. her yerdeler.
baskerwilleliwilliam
dipteyim ben