hayatın asılı kaldığı dönemdir, biri varsa onda da asılı kalıyor bazı şeyler. yıllar geçti (19 yaşındayım) hala böyle zaman zaman kıyaslara düştüğüm olur. dürüst olmak gerekirse insan o zamanki gibi sevemiyor bir daha. henüz hiç nefret etmemişken, hiç dualara ihtiyaç olmamışken, hep hala severken bunu söylerken her şey daha bir anlamlı, daha gerçek oluyor. ve genelde değeri bilinmez.
off.. nasıl bir güzelliktir o öyle. o heyecanlanmalar, o kalp atışları.. el ayak birbirine dolanır. temizdir lan o zaman.
çilek gibidir; toz şekere batırıp yersin. masumdur onun tadı. büyüyünce krem şanti istiyorlar yanına; seksi atfediyorlar ona.
evet, aşk çilektir bence. zaten şimdiki çileklerin de o eski tadı kalmadı. hormondan kocaman hepsi. ama tadı yok işte..