dipnot: kendisi ateist biriydi ve benim dini görüşlerime saygı göstermedi. eğer ben birini ateist olduğu için yargılamıyorsam kimse de beni inançlarımla yargılayamaz, bunlara hakaret edemez ve küçümseyemez. bu söz o kişiyi terk etmemin çok doğru bir karar olduğunun göstergesi olarak aklımda.
'bütün gayler masumdur' gay olduğumu öğrendiği ilk an ağzından dökülen cümleler bu şekilde olmuştu. ilişkimiz 2 yıldan fazla sürdü, sonra o evlenip çoluk çocuğa karıştı ve her şey bitti. zamanın her insanı değiştirdiği gibi o da değişti. yolda karşılınca iki yabancı gibi selamlaşmadan, birbirimizi görmemiş gibi yaparak yolumuza devam ediyoruz artık.15 yıldan fazla bir zaman geçti ve ben hâlâ bana söylediği bu sözü unutamadım.
not: kendisini kadın sanan arkadaşlar olmuş, biseksüeldi.
sen kimdin ki ben kendimden bu kadar fedakarlık edecek kadar seni sevdim?! hala ilişkilerdeki insanların birbirlerini koydukları yeri ve önemi sorgulatır bana.
" bir gün gidersen eğer, ayrıldığımızda hissettiğim şey babam gömülürken üstüne atılan, duyduğum toprak ve kürek sesindindrn farksız olacak".
ne mi oldu? ayrıldık. aldattı beni. üstelik defalarca.
ben nasıl öğrendiğimden ziyade, ne zaman hangi an öğrendiğimi unutamıyorum.
bir de şey demişti, " bana hayatını anlat deseler sanırım en çok senden bahsederim".