çeşitli kaygılar şu bu olsa da yine de olumlanmaması gereken durumdur. yöneliminizi açıklamak zorunda değilsiniz tabi ama hetero rolü yapmaya da gerek yok be abicim. biraz cesaret biraz gayret lütfen. özgüvenli olur ve dik durursanız en fobikler bile bir süre sonra geri basar emin olun. gerekirse şirret olun gerekirse asosyal olun ama olmadığınız biri olmayın. istedikten sonra kendimize bahaneler uydurmak kolay. doğunun ücra bir köyünde dağ başındayım. öğretmenlik gibi hassas bir iş yapıyorum. etnik-dini-sınıfsal bir sürü kimliğimle de zaten ateş hattındayım. politik duruşum da akp karşıtı açıktan. yani toplar çevrilmiş durumda üzerime. yine de hiç bir zaman hetero taklidi yapmadım. yapmam. gerek yok. e ne oldu? herkes haddini bildi. geri çekildi. hatta fikri değişti. fobileri yumuşadı. olur yani imkansız değil hiç bir şey. korkunun ecele faydası yok. zararı var hatta.

çünkü gey gibi davranırsa dışlanması, dayak yemesi ya da öldürülmesi olasılığı bulunduğundan ortama göre davranan insandır. ayrıca hetero gibi yaşayan ve öyle davranan gay çok da tatlıdır lan. boşuna millet maskulen gay arıyorum diye götünü yırtmıyor.

ayrıca hatırlatmak isterim türkiye'de cemil ipekçi gibi ünlü ve paralı değilseniz ya da dünyada sam smith gibi über başarılı değilseniz gay gibi yaşamak cesaret ve göt ister.

şayet bu ihtimaller olmasa herkes out yaşamak ister, kimse gizli yaşamaya ya da hetero gibi davranmaya meraklı değil.

(bkz: mahalle baskısı)

gey gibi davranmak nedir sorusunu aklıma getiren başlık.*
belki gey dediğin kişi biseksüeldir yada yestergay tipine dönüşmüş halen kesen göz banyosu yapan bir kişide olabilir.

zamanında bir bey bana ''dışarıda çok iyi iki hetero arkadaş, evde kapalı kapılar arkasında iki aşık'' olalım benzeri bir öneride bulunmuştu. hayır arkadaşım, insanlar sözde özgürlükler ülkesi amerika'dan homofobiklikte yeni bir seviyeye ulaşmış rusya'ya kadar görünür olmak; farklı olmadığını, aynı eşitlik için sesini duyurmaya çalışırken sırf ''aradan sırıtmamak'' ya da ne bileyim ''şeffafflaşmak'' için olmadığı birisi gibi davranmayı ben kabul edemiyorum.

yalan değil, bende her ne kadar bu kelimeyi kullanmak istemesem de ''normal'' tiplerden hoşlanıyorum. normalden kastım, abuk subuk egoları-takıntıları bulunmayan, az çok ne istediğini (ya da en azından ne istemediğini bilen), kendi olan ve olduğu gibi davranan, sıradan insanlar. öyle sırf kendisini beğendirmek için kafam kadar kol kasan ama kafası çalışmayan steroid şişkinleri ya da bi kabarık saç bi ülkücü bıyığı ile kendisini dünyanın en yakışıklı adamı sanan kof tipler falan... esas birçok hetero böyle günümüzde, en azından benim gözlemlediğim bu.

tabi ki içerisinde yaşadığımız ülkenin şartları veya aile durumu/iş ortamı gibi gibi faktörler ele alınarak yerine göre davranılmasını mantıklı bulabilecekken, hele de yıl 2015 olmuş her ne kadar bizde radikal değişiklikler pek olmasa da dünya'da bi yerlerde, bi şeyler bir oluşumlar vuku bularak belki de gelecektekilere bir ortam hazırlarken mevcut umudu da baltalıyor bu rolcülük.

kimse söylememiş ama;
(bkz: amlarına koyayım onların çok ayıp ediyorlar)