hep bir şikayet, hep bir atar, sürekli eleştirme modunda olan lgbti bireyleridir anacım. hiç bir şeyi, hiç bir mekanı beğenmezler, herkesi ama herkesi eleştirirler. yanından ayrıldıktan sonra kesin arkamdan konuşuyodur paranoyasını yaşatırlar. eğer gününüzün bir kaç saati bu arkadaşlarla geçerse depresif modda eve döner tüm gün mal mal üzerinizdeki negatif enerjiyi atmaya çalışırsınız. tabi ki bu toplumda yaşadıkları olumsuzluklar bu arkadaşların hayattan memnuniyetsizliğini her alana yansıtmasına vesile olmuş, herkes aynı büyümüyor. kiminin süreci zor ve baskılarla dolu. ne yapalım o arkadaşlar da öyle. onların da depresif hallerini seviyorum artık.

malesef onlardanim kabul ediyorum

genelde yalnız olmamızın temel sebebi.en alçakgönüllü görünen bile biraz tanıyınca fazla tevazu kibirdendir lafını doğrular.

(bkz: seri eksi oy veren ibne)

hiçbirşeyden memnun olmayabilirim evet lakin, hiçbir şeyden memnun olabilirim. ha bir de hiçbir şeyde gözüm yok, sen yanımda ol yeter. kapkaranlık odama, mehtap gibi doğ yeter...

gelecege dair umudunu kaybetmistir.deprsyonda olmasi muhtemeldir bu yuzden yasadikli hicbir sey keyif vermez.yasadiklari olumsuzluklar buyur icinde