8 aylık bir dişi kediyle, ben. kendisiyle de resmen sevişiyoruz şu an. patilerini giysimin koluna hafifçe geçirişi pek samimi. *

12 martta 8 yaşına girecek bir oğlum var... 45 günlükken sahiplenmiştim, geldiğinde avucumun içine sığarken şimdi 9 kiloya yaklaşan ağırlığı neticesinde kucağıma bile zor sığıyor. kediyi sahiplenirken aklımda bir sürü isim varken eve geldiği ilk günlerde babamın kendisine çakal diye seslenmesinden ötürü adını çakal koyduk... umarım daha uzun yıllar sağlıklı bir şekilde hayatımda olmaya devam eder, karşılıksız gerçek sevginin ne demek olduğunu her sabah gözümü açtığımı hissedip göğsümde mırlamasıyla daha iyi anlıyorum...

-kedi mi besliyor hmmm.. bekar bide değil mi?
-evet
-kesin var onda bi sıkıntı, yıllardır böyle tek yaşıyor. kesin idne kesinn!

gibi dialoglara kulak misafiri olabiliyoruz ama çikom olmadan asla! gururla bakıyorum yavruma.

beslemekten ziyade aynı evi paylaşıyoruz.yoksa aynı tabaktan yemek yiyip aynı kaptan su içiyoruz.

kedi candır.. ciğer mundardır akıllı hayvan vesselam..

naylon torbaya koli bantı sararak hafif bi top yaptım, bi sağa bi sola topa vura vura koşturuyor kendisi. sonra turu benim yanımda tamamlayıp ağzında topla geliyor, topu atayım diye bekliyor. atmamla 3 metre uzun atlayış yarışlarında müthiş bir performans sergiliyor. işte bu benim kedim.

ben besliyorum. adı heja '' pek kıymetlidir. evimin erkeği atası odur.

insanı elmayra yapıyorlar,sarılıp sarılıp bırakmıyosunuz

ben ben.

artan yemekleri paylaşmak sayılırsa, benimdir.