kendisi gibi kanserden ölen kocasının ardından yazdığı yazı:

bir gün evi düzenlerken fark ettim. bir de baktım ki, benden çok yaman'ın eşyaları var...küçük küçük poşetlerle sızmıştı. aşk bir sızma halidir... yaman o kadar temiz bir adamdı ki ona kızamazdınız. bir o kadar da yiğitti. ben derdim ki; bu adam ne zaman yorulacak! meğer acelesi varmış...herşeyi o kadar yoğun, hızlı ve coşkulu yaşıyor ve yaşatıyordu ki büyüleyici bir şeydi bu. ben köşeleri çok olan bir insandım. yaman beni eğitti... aşk kendinden vazgeçme halidir, kendi benliğini ezmeden 'biz' olabilme halidir...insan egosu denetlenmesi en güç şeydir. bunu ancak aşk becerebilir, sadece aşk ile üstünden atlayabilirsiniz... biz birbirimize karşı çok saygılıydık... eee bazen de sıkılırdık, hele üç beş aydır bir aradaysak birbirimizin gözüne bakardık, önce kim gidecek diye, böyle nefes molaları da verirdik... döndüğümüzde yepyeni bir enerji ve hasret bekliyor olurdu bizi... aşk bazen de bir kıyamama halidir... şunu çok açık yüreklilikle söyleyebilirim, o benden daha iyi bir insandı...o kadar bebek, o kadar adam, o kadar temiz, onun kadar beklentisiz, onun kadar temiz yaşamayı öğrenmeye çalıştım. buradan bir öğretmen öğrenci ilişkisi anlaşılmasın...o, o kadar ahlaklı ve temizdi ki, yaşam biçimi ve duruşu karşısında başka türlü olamazdınız. onun yanında kirli kalamazdınız. böyle bir şölen gibi, bir lunapark gibi sevdalık yaşayınca bu görkemi taşımayan her şey bir çadır tiyatrosu gibi geliyor insana...bu ateşle yanma hali o kadar derinden, için için yanıyor ki, dönüp bir başka ölümlüyü yakmaya içi elvermiyor insanın...yaman’la her günümüz sevgililer günüydü...eşine bu kadar çok çiçek getiren bir adamı daha analar doğurmamıştır...biz birçok defa sabah uyanıp birlikte gün doğumunu seyreder, ne bileyim çingene vapuruna binip sabah erken boğaz’ı turlardık.bugün eksik olan ne? bu topraklarda eksik aşk ve mutluluk kutsanmaz, ayrılık ve acı kutsanmıştır... birlikteliklerdeki tutku kutsanmaz da, ayrılıklardaki tutku kutsanır hep...yaralarıyla mutlu olmaya daha yatkın bir kültüre sahibiz biz.*

1959 ankara doğumlu senaryo, şarkı sözü yazarı... sezen aksuyla beraber şarkı sözü yazarlığı da yapmıştır kendisi. az önce gazetede okudum bir süredir tedavi gördüğü akciğer kanserine yenik düşüp hayatını kaybetmiştir. sabah sabah göz yaşlarına boğulmama sebep olmuştur gidişi. allah rahmet eylesin. tek tesellim çok sevdiği eşi 1994 yılında kaybettiği sinema ve tiyatro oyuncusu yaman okaya kavuşması oldu...

mal varlığını prof. ali nesin'in başında olduğu izmir'deki matematik köyü'ne bağışlamıştır.

akademi türkiye yarışmasının jürilerinden biriydi.

http://www.medyafaresi.com/haber/78147/magazin-reha-muhtarin-meral-okayla-son-konusmasi.html

yaman bir aşk acısı çeken, gözleri ıslak kadın... mekanın cennet olsun...

bizi onsuz bıraktı ama doyamadan yolcu ettiği yaman'ına kavuştu, tesellimiz orada huzur bulması... burdaki şarkılar, diziler öksüz kaldı ama kimbilir orada ne güzel şarkılarla bizi karşılıyor olacak... tanışamadan gitti, halbuki bir kere konuşmuştuk. ama bir rakı sofrasında muhabbetine şahit olmak istediğim iki üç kişiden biriydi.

not: meral okay'ın ölüm haberini "toplumun geniş bir kesiminin tepkisine rağmen, kanuni sultan süleyman'ı kadın ve zevk düşkünü göstermeye devam eden muhteşem yüzyıl adlı dizinin yapımcısı meral okay, kanserden öldü" diye veren vakit gazetesine müsadenizle ağzımı bozup bisiktirol tavsiye ediyorum!!!!

özledim.