avazının çıktığı kadar çığlık atmak ile sonsuza kadar susmanın arasında sıkışıp kalma hissi!

iç huzuru yakalamak isteyen insanın en öncelikli davranışlarından olması gereken elimizdekiyle yetinmeliyiz anlayışı gereği, umursanmaması gerekendir. hiç hem de.

evdeki hesabın çarşıya uymaması durumudur.

(bkz: yine mi bamya)

hepimiz, şu dünyada misafiriz nitekim...

(bkz: misafir umduğunu değil bulduğunu yermiş)

18 cm diyen adamın bamya çıkması, hiçbir şey bu kadar koymaz