okulda defterime, sirama agaçlara, yazarim adini okunmus yapraklara, bembeyaz sayfalara yazarim adini yaldizli imgelere, toplara tüfeklere, krallarin tacina en güzel gecelere, günün ak ekmegine, yazarim adini tarlalara ve ufka, kuslarin kanadina, gölgede degirmene yazarim. uyanmis patikaya, serilip giden yola, hinca hinç meydanlara adini ey özgürlük.
kapimin esigine, kabima kacagima, içindeki aleve, canlarin oyununa, uyanik dudaklara yazarim adini. yikilmis evlerime, sönmüs fenerlerime, derdimin duvarina, arzu duymaz yokluga, çirçiplak yalnizliga, yazarim adini. geri gelen sagliga, geçen her tehlikeye, yazarim ben adini, yazarim. bir sözün coskusuyla, dönüyorum hayata, senin için dogmusum, haykirmaya. ey özgürlük!
en uyuz olduğum hatalardandır. başlıktan da anlaşılacağı üzere virgül kullanılmamasından anlam karışıklığına yol açan hatadır. misal "ağrısız kulak delinir". şimdi kulak mı ağrısız delinir, ağrısız kulak mı delinir.***
sözleri insanın canını acıtır, canını acıttığı kadar da huzur veren teslimiyetin, hayata teslim olmuşluğun şiiridir. hüsnü arkan'ın sesiyle dinlemek ayrı bi...
devlet tarafından ezilmişliğinin farkında olmayan ve ayrıca insanlar birbirine ötekileştiren oteritenin farkında olmayıp oteritenin ekmeğine yağ sürerek öteki dediğine saldıran insan söylemidir. ***