yemedim yedirdim giymedim giydirdim diyen ebeveyn

genellemeleri sevmiyorum fakat mecburum. her köşeye sıkıştığında böyle feryad eden ebeveyn bana samimi gelmiyor.
genelde zarif giyinen bir annenin,göbeği kendisinden önde giden bir babanın kesinlikle söylememesi gereken klişe.
kendi hayatını bok etmenin riyakarlığının fedakarlık sayıldığı coğrafyanın çekirdeğidirler.
yetiştirdiği birey kendi isteğini yapmayınca,yada karşı gelince ebeveynlerin kullandığı repliklerdir. kendi doğurdu diye çocuğunu oyun hamuru gibi sadece kendi isteğiyle şekil verebileceğini sanan ebeveynciklerin çıkış yolu sandıkları kapıdır..bahaneleride ben bunları yaptım sen ananın dediklerini yaoma afferin çocum dur
sezon indirimlerinden giyiniyorum ve yıllardır mcdonalds yiyorum, bu mu senin ebeveynliğin dalyarak şeklinde yanıt verme olasılığım olan baba repliği. ha tabii ki nankör olmadığım için asla böyle bir şey söylemem, ben olsam bana bakmazdım bile.*

(bkz: evlat olsa sevilmez)
yaptığı çocuğu evladı değil de gelecek garantisi olarak gören ebeveyn hedesi. öyle "biz çocuk yapalım da ilerde bize baksın" kaygısıyla çocuk yapılmaz. bu iki yüzlülüktür. yapmasaydın demezler mi adama? eğer çocuğun çalışmasa bile, ilerde onun hayatını idame ettirecek birikimin yoksa çocuk da yapmayacaksın arkadaşım. ısmarlama zihniyet! çocuğun sana bakmak, senin istediğin gibi olmakla mükellef değildir. çocuk, canının istediği gibi şekil verebileceğin bir çeşit oyun hamuru da değildir. bu zihniyet yüzünden kıç kadar ülkenin nüfusu 90 milyona dayandı. bir tek peydahlamayı biliyorlar. bana göre belirli bir gelir ve kültür seviyesinin üzerinde olmayanlar çocuk yapmamalı. böyle olursa kimsenin saçını süpürge etmesine ve mağdur edebiyatı yapmasına gerek de kalmaz. ama böyle kontrolsüzce üremeye devam edersek yaptıpımız iyiliği de sürekli hatırlatma ihtiyacı hissederiz.
en kısa haliyle "yeseydin" demek gerekir..
sözlükcüğüm erilleşiyorum ama bu ebeveynler aynı zamanda "sikmedim, siktirdim" sözünü de söyleyebilse keşke, bu ebeveynler hep hayat mahveder bak
ben de sizi uykunuzda boğmadım diye cevap verilebilir. ama ardından meydan dayağı yemeniz an meselesi. onu da diyeyim.
"hem bana hem kendine yetecek mali güvence ve birikimin yoksa niye yaptın o zaman arkadaşım?" derler insana. "zorunda değilken kendini mecbur bıraktığın şartlar için günah keçisi olamam ben." diye devamı da getirilebilir.
aynı zamanda saçını süpürge de etmiştir.
tartışmalı zamanlarda konuşan ebeveyndir. can sıkıcıdır. kendi eylemlerinin sorumluluğunu almayı öğrenmesi gerekmektedir.
canım anneciğimin yaptığı ama hiçbir zaman söylemediği bir cümle. zira kendisi nasıl istiyorsan öyle yaşa bn yaşayamadım deyip beni bir yandan mutlu ederken bir yandan da onun yaşamaması beni üzüyor