yolda yürürken düşmek

insanın dengesini kaybetmesi sonucu başına gelen durum.

ay hele buz üzerinde göt üstü düşünce insan daha bir kötü oluyor. hele karşı taraftan gelen bir yakışıklı da buna şahit olursa. hele ki düştükten sonra toparlanırken sırf bozulduğun anlaşılmasın diye o "bozuldum gülmesi" yok mu, ay ayy çok fena!
çevrenizdeki bir büyüğünüz tarafından ''kuru derelerde boğulacaksın'' tepkisini alma nedenidir.
yaşlılar hariç kim düşse gülüyorum..kendim düştüğümde de gülüyorum..öyle bir rahatsızlık işte.
kış arifesinde olan yaşlı amcalar, teyzeler, minik okullu çocuklar için yaklaşan tehlike. yardım için orada olacağım...
çok dramatik olmadığı sürece beni altıma işeten düşmelerdir. bazen kendimi bile hayal ederim, ulan şimdi manda boku gibi düşüyormuşum ne gülerim ha diyerekten, bir de bunu düşünürken yolda gülüyorum ya o daha da komik*
kulağında kulaklığıyla kendini popstar zannederek havalı havalı yürüyen ama üstüne hiç yakışmayanlar vardır ya. o yürüyüşü kendi vücutları bile reddeder, daha fazla kaldıramaz ve düşer ya...
hele bir de size bakış atarken düşmüşse abbooovvv...
lise yıllarımda arkadaşımla yolda yürürken bir muhabbet esnasında 2 kez ben düşmem kelimesini tekrarlayıp ardından hemen başıma gelen hadise. demek ki büyük yiyip* büyük konuşmamak lazımmış. *
gülme, güldürme, alay etme, hakarete uğrama sebebiyet veren çok eğlenceli bir aktivitedir. tektonik depremlerin çoğu zaten ayılar düştüğünde oluyor.
kışın hep başıma gelen şeydir. üşendiğimden bakmıyorum, "buzlu kaldırımdan kayarak kıç üstü oturmak fobisi" diye bir şey varsa bendeki odur.