bazen herkesin her zaman tek başına ve yalnız olduğu gerçeği canımı sıkıyor ve kaldıramıyorum.

kıçıkırık kurgu bir acun ürünü olan reality show* elemesi sonucu, duygu çalkantıları içerisine girebiliyormuşum meğersem.

şu sıralar bileklerimi kesip, küvetin içerisinde yavaş yavaş ölümü bekliyor olmama tek engel bir küvetimin olmaması. o dereceyim sözlük. bir haftayım, on günüm, son günüm hattağ. **

arada pılımı pırtımı toplayıp ergen misali çılgın atarak ailemin evinden kaçıyorum. bir iki gün arkadaşlarımda kalıp ateşimi söndürüyorum. kafalar feci sözlük.

birkaç haftadır tanıştığım mavi gözlü, sarışın, tavuk eti tenli adam sürekli kondomsuz ilişkiye girmekten bahsediyordu. bende alize testi olup, test sonucunu bana getirirse ilişkiye girebileceğimizi söyledim. öyle yaptı. test sonucunu getirdi, kondomsuz beraber olduk. ilk defa biriyle kondomsuz yattım. kondomludan farkı yok. yaş 30.
sağlık, bütün güzellerden önemli.

sinir olduğum insanları kesip, kanları içerisinde banyo yapmak istiyorum.

geçen hafta gittiğimiz gay barda sevgilimin eski kırıklarından biriyle karşılaştık. uzaktan selamlaşıp, barın diğer tarafına geçti bu gafil... alınan alkole istinaden devamlı lavoboya giden ben, dönüşte bu herifin, sevgilime yanaştığını (oynaması ve kadeh kaldırması da cabası) ve benimkinin ayıp olmasın diye zoraki gülümsemesi beni rahatsız etmezdi. garip olan şu ki; benim geldiğimi gören gafil kendi alemine geri dönüyor sanki az önce bizim masaya oynayan mal o değilmiş gibi davranıyordu. bir oldu, iki oldu... üçüncüde sinsice arkasından yanaşıp (tam oynuyordu zavallı) kolundan yakalayıp silkelediğim bu sevimsizin kulağına; bir daha benim bulunduğum bölgeye 5 metreden fazla yanaşmamasını, yanaştığı takdirde günün geri kalanını acil serviste geçirmeyi ve kafasına minimum 15 dikiş atılacağının garantisini verebileceğimi ilettikten sonra çok pişman oldum sözlük. ibret olsun diye dövmediğime çok pişmanım!..

heralde birisi beni fena saf yerine koydu. keşke düzenden, oyundan anlayan biri olsaydım.

çok değil, az zaman var. bekliyorum. burada bekleyeyim dedim.

eski sevgili, sevgili yapınca kıymete biner klişesini anlarım, şimdi kıymete binmesinin sebebini de kafamda oturturum da ulan iki yıldan sonra benden öncekine dönmek nedir ya? hayır mal müdürü müyüz biz amk? emanet bürosu muyuz? hayır ağlamıyorum tamam. nfrt ediorm hpnzdn çkın odmdan bni ylnz brakn ltfn. *

sözlükten kimseyle olma yahu diyen dilimi kessinler. olunca oluyormuş.

adamı bana tek hatırlatan atarlı giderli demet akalın ayarında şarkılar, tövbe ya. dinleyip dinleyip garip bir hırs kazandırıyorum bünyeme. unutuup acımı alıcaaam öcümü falan. why so kezban? engel olamıyorum.

edit: bi de mesela bu; *

allam bu adamı bana ayarlarsan müslüman olurum tekrardan.

şerefim üstüne yemin ediyorum ki çok sikik bi tatil
işlerimi halledeyim evde diye bir yere gitmedim ama
neye yetişeceğimi bilemedim
uyuyamadım adam gibi, sanıyordum ki bi 12 saat uyurum
öyle bir dünya olamadı
cehennemin dibinde oturmama rağmen insanların yolu hep burdan bi geldi geçti
o kadar işimin gücümün arasında 95 tane misafir ağırladım

itiraf ediyorum bir zamanlar sırf mehmet özgür'ü izleyebilmek için stv'de kollama dizisinin müdavimiydim..

ohh bee..

akşam içimde hoşluk ola ola yattım. ilk kez birisi beni götümün deliğini sikmek için değil de, ben olduğum için sevdi. kendimi biraz daha değerli hissediyorum. *

uzun zamandır yazmıyorum sözlük. içimden pek bir sey gelmiyor. zaten tatilinde, tembelliğin de dibine vurdum. bir ölüm, bir doğum, bir evlilik ve bir kalp kırıklığı yaşadım yazmadığım dönem boyunca. içim çok dolu. ve yine tepki veremedim bir şeye. bir verem gibi tüm vücudumu sarıyor sanki.
ve yine bugün kendimden nefret ettim. ne olacak benim bu kendimle savaşım. hiç bitmeyecek gibi. biterse de kaybedecegim gibi.
herkes kavga ediyor. sevgi de kalmamış be sevdiğim. insanlardan neden nefret duygusu barındırır ki.
insanları böyle gördükçe daha da kabuğuma cekiliyorum. oysa ki söyleyecek onlarca kelimem varken köşeme çekilmek daha mantık geliyor. kimse anlamıyor ki. herkes kendi düşüncesini dikte etmeye çalışıyor. saygı sıfır. kutuplaşmaya hiç girmiyorum.
oysa birbirimize ne çok ihtiyacımız var. biz böyle birbirimizi kıra kıra bir gün kırılıp gideceğiz de kimsenin umurunda değil işte. an'ı kurtaralım yeter değil mi.

http://www.59saniye.com/anneye-gay-oldug...

buyrun efendim. karpuz yiyen karadenizli anneye itirafta bulunan arkadaşı izleyelim.

*

kuvvetle muhtemel orta yaş bunalımından dolayı, 18 yaşındaki ergen triplerine giren, "bugün kime saldırsam", "acaba kimin hangi lafından hangi manayı çıkarıp üstüme alınsam", tavırlarındaki adamlara ciddi anlamda zerre tahammülüm yok. hatta tiksinti duyuyorum efendim. gidiniz pre-andropoz evrenizi az ötede yaşayınız.

etrafimdaki herkese escinsel oldugumu soylemek istiyorum ama biseyler hep beni engelliyor.