ayı sözlük itiraf

a101'de satılan turşunun tadının cidden anne eli değimiş turşular ile boy ölçüşemeyeceğini öğrendim..

yeter bıktım artık bitsin şu oyun. off o kadar uğraşıyorum bitmiyor. çiziyorum bitmiyor. ay yeter...

dostum seni çok özledim,umarım bir daha aramazsın.

geçecek biliyorum. sabrediyorum...

itiraf ediyorum buradaki itiraflara bakıp "bu da dert mi ya peh" diyorum ama sonra hüzünlü piyano müziği eşliğinde arıların ölmesine falan üzülüyorum.

anladım ki dünyanın bize verebilecegi en güzel şey bizi bizden cok anlayan bir dost. hayatımın tam anlamıyla bok gibi gecen son iki ayında o olmasaydı suan nerede ve ne durumda olurdum düsünemiyorum ve yeni yeni anlıyorum ki hep benim yerime de düsünmüs. herkes öyle uzaktan izlerken o tüm olanları tek basıma kaldırmama izin vermeyip benimle paylasmıs. sadece onunla iyilestim tek bildigim bu, evet yasamak cok zor ama yine de cok güzel sözlük.

seviyorum lan seviyorum.... son 10 günüm inişlerle çıkışlarla geçti ve dün yapılan yemek edilen muhabbet ile ilişkiye karar verdik... zor olacak ama olacak yahu hissediyorum.... onun gözlerinde kaybolmak onun sesi ile güne başlamak ve ondan gelen sms ile uyumak aldığın en doğru karar oldu... seviyorum la seni ufaklık hayatıma kattığın değer için çok teşekkür ederim...... şakiiiirrrrrrr herkese benden çay..... sana yok kem gözlü süt oğlan....

itiraf ediyorum; sevildiğimi anlayınca şımarıklık yapıyorum ama ne yapayım.. çoğu kadın bunu yapıyor değil mi? itiraf edin

sevdiğim insanları ısırmayı çok seviyorum.

güne gollum bilirkişisi olarak başladım adeta, işten zerre keyif almıyorum, buradaki ruslar/beyaz ruslar sürekli oalrak yaşanan gerginliği konuşuyorlar *, istanbul'da ki okuldan da haftaya haber gelecek o zamana kadar sıkıntıdan patlayacağım sanırım..

itiraf ediyorum insanlara kaba ve hayvan gibi davranıyorum bu hoşuma gitmiyor fakat başka türlüsünü de bilmiyorum. dışlıyorum çünkü dışlanmaktan korkuyorum, bir daha kırılmamak için kendimi sınırlamaktan artık sıkılıyorum ama bir çıkış yolu, güvenebileceğim bir arkadaş bulamıyorum.

insanların yaşadıkları bana kendimi sorgulatıyor. duyduklarım, hele de burada okuduğum aşk acıları, maceralar, büyüklü küçüklü aşklar vs vs... kendimi eksik demeyeyim (zira herkesin her zaman öğreneceği bir şey vardır) ama çoğu zaman bi şeyler yaşamak için yeterli birisi olarak görüp; 23 yaşında artık ne bileyim bir-iki kayda değer bir şeyler yaşamış olması gerek diye düşünüyorum. ben mi çok dışında kalıyorum bazı şeylerin diyorum utangaçlıktan vs... son 1 yıldır artık yorulmaktan çok bıktım, sıkıldım. seks applerini bile çoğu zaman en azından düzgün birileriyle tanışma amacıyla kullanırken bu ülkede, bu zamanda, insanlardaki bitmez bilmez ego ve yüzeysellikle nereye kadar diye diye...

bazen diyorum ben başka gezegenden miyim, nasıl bu kadar izole kalmayı başardım istemeden.

insanların yapayalnız olduklarını düşünürdüm ama inanmazdım. artık şimdi inanıyorum. kimse kimsenin umrunda gibi görünse de hayır değil. kimse kimseye yardım edemez. eğer sorunlarınız varsa ve çözüm yoksa intihar en mantıklı sonuçtur. çalışırsanız her şeyi başarırsınız gibi yalanlara inanmayın. bazı şeyler parasız olmuyor maalesef.

2 gün önce belediye otobüsünde yanıma oturan ve bana potansiyel tacizci gözüyle bakan türbanlı kız umarım o gün dersini yeterince iyi almışsındır... hala hatırladıkça sinirlerim tepeme çıkıyor...

olayın detaylarını merak eden olursa diyerekten ; http://bvsinn.blogspot.com.tr/2015/12/be...

küçük prens'i mavi bulut yayınlarından 18 tl'ye -pardon, canımın içi kitapçım 5 tl indirim yapmıştı, 13 tl'ye- aldıktan sonra eserin can yayınlarından daha da makul bir fiyata -7 tl- hem de cemal süreya, tomris uyar çevirisiyle yayımlanmasına çok kızgındım. ama bunu gördükten sonra ultra kızgınım. allah belanızı versin gerçekten.

pcy

*

dünya öyle küçük ki yanında bursanın da küçük olması kaçınılmaz..

az önce son model aracı ile yanımdan geçti koca adam..
içim fena cız etti, yakın şehirlerden birinin plakası vardı aracında, demek ona da dar gelmiş o şehir yeni bir yer yeni kariyer yeni hayat dusturuna o da kapılmış..

hakkında hep güzellikler dilediğim koca adam.
yalan değil özlemişim. bi de buraları okuyor mu bilemem ama "efendi" kilo almış..

yaklaşık bir saattir sokaklarda boş boş gezinmeme sebep olması güzel hissettirdi..

ava giden avcı, av rolü yaparken avlamak istemezse o zaman ne olacak???*

bunalım

öyle bir zaman'da girdi ki hayatıma tüm ilişkilerimi unutturup kendime olan güvenimi ve saygımı kazandırdı.... az zaman'da bu kadar sevmek ve sevilmek.... iyi ki varsın be minik....