kendine hitap etmediği için keyifli bir aktiviteyi gerizekalılık ilan eden hoşgörüsüzler var. çok hırslanmadan ve abartmadan haftada birkaç saat bende eski alışkanlığım dota 2'yi oynuyorum.
o kadar korunmasız ve hipnotize oluyorlar ki. cebinden parasını yürütmüşlüğüm, ayağımı kafasına dayayıp oje sürmüşlüğüm, sıkıntıdan saatlerce uyumuşluğum ve hatta uyandığımda hala oyun oynadığını görmüşlüğüm var. bir kez de beni dinlemediği için gözlerini kapatmıştım ki duymadığım küfür kalmadı anasını satıyım. sanırsın dünyayı kurtarıyor.