hayatını tesadüfler eşliğinde kariyer ve aşka adamış duygusal karakter. postmodern pollyanna. en az hepimiz kadar aptal -duygusallığın getirdiği bir aptallık-, en az hepimiz kadar kulaklarını gerçeklere tıkayarak hayatını yaşama derdinde ve yine herkes gibi mutsuz/yalnız/belki çaresiz ve tüm bunların getirdikleriyle kendine çıkış yolu arayan, kilolu olmaması gerektiğine kendini inandırmış, zeki olmaya çalışan, kültürlü görünmeye kalkan; yani toplumun istediklerini uygulama derdine düşüp alemin maskarası olan evde kalmış kızkurusu. ama sürekli yenilediği planlarıyla kendini avutur, aslalarının altını çizer, kendi içinde muazzam kararlar alır ve akıp giden bridget jones'un günlüğü/ bridget jones diary filminde tek kişilik gösterisini gülme krizlerine soka soka sunar.

rosey - love

film başlarındaki "all by myself" şarkılı bölüm benim hayallerimin bir çoğunu kapsıyor. o sahneyle seriye bağlandım, sıcak ve bi o kadar samimi.

zamanında lisedeyken kitabını okumuştum. filmi izleyince kitabı okurken kafamda canlandırdığım karakterle filmdeki bridget jones un alakası olmadığını düşünmüştüm ama kitaptan bağımsız olarak filmi de çok sevmiştim. aradan geçen onca yıla rağmen bridget jones gibi sevişme ile biteceğini düşünmediğimiz bir gecede anneanne donuyla sevişmek zorunda kalma fobisi hala arkadaşlarla aramızda espri konusudur.

renée zellweger bu rol ile en iyi bayan oyuncu dalında oskar'a aday gösterilmiştir fakat kazanamamıştır.

tüm filmlerini severek izlediğim karakter. bıkmadan yine izleyebilirim hepsini.

iki filmini 255874248542 kez izlediğim, bu yıl da serinin üçlemesi olan bridget jones's baby proje aşamasında olan ve aynı isimdeki kitaptan uyarlanan serinin ilk filmidir. renée zellweger'in o kadar tartışmanın ardından bir amerikalı olarak kusursuz ingiliz aksanıyla seslendirdiği için ingiliz film burjuvalarına gelen yüzyıllık kapaktan ötürü oscar'a aday gösterilmiştir.

ayrıca renée zellweger'a, altın küre komedi-müzikal dalında en iyi kadın oyuncu, sahne sanatçıları en iyi baş rol kadın oyuncu ödülü ve bafta en iyi baş rol kadın oyuncu ödüllerini kazandırmış 2002 yapımı romantik komedilerin ilahesi filmdir.

en sevdiğim romantik komedi filmi ve film karakteri. evde kalmış hetero kadınların ve eşcinsel erkeklerin portresi. idolüm, on yıl sonraki halim.

sevgili bff'min zoruyla izlediğim ama neden daha önce izlemedim diye böğürdüğüm komedi tanesi. rosey-love soundtracki 10 gün boyunca playlistte replay yalaması olmuş olsa da sonunda bokunu çıkarınca zirve de bırakmıştım.

bu yıl da sevgililer günüme eşlik eden saf, şapşal ve romantik kadın. modern bir pride and prejudice örneğinin elizabeth bennet'ı. darcy = the one eşitliğini bir kez daha kanıtlıyor bizler için.

(bkz: frijit)*

bir film. kesin bilgi yayalım.

ilk filmi izlediğimde kıskanmıştım bridget'i. 2000'li yılların başıydı ve ben o zamanlar müzmin bir bakirdim. bridget jones gibi bir aşk arayışım olacağını düşünmüştüm.

2004 yılında çıkan 2. filmi izlediğimde ise ne kadar salakmışım dedim kendime. filmlerin gerçek yaşam senaryoları olabileceğini düşünmüşüm. tabi o zamanlar salakça yaşadığım bir aşk acısı tuzu biberiydi.

2016'daki bebek filmi ise çok ilgimi çekmemişti.