çırılçıplak

ayıpla itham edilmeye mahkum edilen. umay umay ne de güzel ifade etmiş dünyanın kirlendiğini düşünenlerin maskeli ahlakçılıktan imal ikiyüzlülüğünü;

sevemedim onları ben bir türlü
naylon öfke kuru gürültü
ört üstümü şimdiden, kirlenmeden...
bedendeki kumaş yığınlarından zihindeki perdelerden arınmış nudist.
kumaşları çıkarıp hava giyinmek
herkesin eşit(!)*, özgür olduğu hal...
evde yalnız olduğum zamanlar olduğum durum, bir de kocamlayken.
anadan doğma, üryan gibi kullanımları da bulunan, genelde, kişilerin bedenini kapatmaması durumudur.
en rahat ve doğal yatma şekli sevgiliyle olanı tarif edilemez.
aşık ile eş anlamlıdır. çünkü aşık olmak, hele ki aşık olduğunuz kişi bu durumu biliyorsa, çırılçıplak olmaktır. aşk sizi tüm örtülerinizden soyar, tüm duvarlarınızı yıkar, tüm korkularınız, tüm duygularınız, kompleksleriniz ve bedeninizle oracıkta, ne tarafınızı gizleyeceğinizi bilemeden kalakalırsınız. <br> <br>sizi bu durumdan kurtaracak tek şey aşık olduğunuz kişinin sevgisini giymektir. eğer sevgisini size veriyorsa ne mutlu, ama vermiyorsa öyle çırılçıplak gezer durursunuz.
tezatı var olduğu sürece güzel olabilecek bir şeydir.
insanın en yalın en kendisi olduğu hali, anadan doğma bundan daha net ne olabilir ki bu dünyaya "merhaba" dediğimiz halimiz. unutmadan yüzmek için en iyi halde budur.
benim için özgürlük, ferahlık, kendini bulma anlamına gelen, yalnız anlarımın şahidi evin her eşyasına sergilediğim giyinik olmama durumu.

avrupadaki saunalarda * kızlı oğlanlı * karşılaşılan durum. bence bunlar hep seks.

"
küstahlığımı nezaketim götürdü
sadece kendime bakakaldım.
kararsızlık bir an sürdü.
gizlenen insanların ortasında ben kaldım,
çırılçıplak.

selamımı tanıdıklar götürdü.
saygı bekleyince alçaldım.
kararsızlık bir an sürdü.
kendini beğenmişlerin ortasında ben kaldım,
çırılçıplak.

ağlamayı ölenler götürdü.
kendimi ölmez sanınca ufaldım,
kararsızlık bir an sürdü.
ölülerle dirilerin ortasında ben kaldım,
çırılçıplak.

sonsuzluğu ufuklar götürdü.
yarattığım dünyaların içinde daraldım.
kararsızlık bir an sürdü.
başlangıçla bitiş ortasında ben kaldım,
çırılçıplak.

aydınlığı bulutlar götürdü.
yıldızlara doğru yol aldım.
kararsızlık bir an sürdü.
varanlarla duranların ortasında ben kaldım,
çırılçıplak.
"
- özdemir asaf