ahmet altan'ın bir kitabında şu minvalde bir söz vardır:

hayatınıza giren hemen herkes suçlu ise belki de siz bir hapishanesinizdir.

olgunlaşma evresinde geçirilen levellerdir. bu kişilere takılıp kalınmamalı, yeni sürümler denenmelidir. teknoloji her zaman kendini yenileyenlerle beraberdir.
ya teknolojiye ayak uydurursun ya da hala elinde çekmeyen, hızı yavaş icatlarla takılıp durursun.
yeni bir adım atmaya korkmamak güzeldir. düşmek de güzeldir. çamura düşmek gibidir de. *

herkes ruh hastasıdır. yeter ki doğru yerden bakmasını bil.

karşılaşılan insanın anormal semptomlara düçar olması nedeniyle, aynı sonlara ve aynı yüzleşmelere müptela olma hali.

dikiş tutturamıyor oluşun "sorun bende seğil sende, hatta ebende." versiyonuna yakın; hoşlanılan tipin tam olup tamamlanmak yerine bölünüp saçmalıklar yaratmasıdır, bilhassa ruhen. mesela eski sevgilisini putlaştırıp hayatına önayak yapmış, fazlasıyla unutulmamışıklarla yaşanmamışlıkları harmanlamış hiçbir şekilde güven telkin etmesi mümkün olmayan farazi bir kişiye bağımlı sorunlu tipler bu minvaldedir. sınanan talihsiz kişi deli mıknatısı gibi hep aynı türü kendine çeker; böyle de şanssızdır.

ruh hastası olduğunuzdan ruh ikizinizi bulduğunuzdan dolayı olabilir.

(bkz: mikrofonu şimdi karşı tarafa uzatıyoruz)

(bkz: e allah belanı daha nasıl versin)

o kadar üst üste gelir ki artık sorunun kendinizde olduğunu düşünmeye başlarsınız.

kaderimin bir oyunu mu buu,
aldı sevdiğimi verdi zulümuuuu
dırıdııımm dırıdırırırıırırm.