filmin sonunu çok merak edip bir sürü sahneyi atlayarak final sahnesini yaşamaktır. finalin zaten çok iyi olmadığı "başkalarının finallerinden" bu kadar iyi biliyorken ve belki de aradaki sahneler güzel olabilir diyerek ara sahneleri yavaş çekimde duyumsayarak yaşamak varken neden yapılır anlamam...

intihar etmek cesaret yada özgürlük değildir bunu öğrenmem bir kaç deneme sonucu başarısız olmamdan kaynaklanır. intihar etmek vazgeçmektir tüm çözümlerin cevabını yarıda kesip pes etmektir. ışığa sırtını dönmektir.kimsenin hayatı dört dörtlük değil sonuçta. ama o an ki psikolojinin seni nelere sürükleyeceği bilinmez o noktaya gelirken bile yalvarırsın içinden biri fark etsin diye kimseye söyleyemediğiniz içinizde yaşadığınız o çığlıkların duyulmasını istemektir acizliktir...çünkü sonunda başarırsanız sonucunda bilinmezlik vardır eğer ki inan biriyseniz ise cehennemdir..başarısız olursanızda hep bu gerçekle yaşamak zorunda kalırsınız çünkü ruhen ve bedenen hasar görürsünüz ve bunu tüm yaşamınız boyunca taşımak zorunda kalırsınız..yani kısaca demek istediğim en basit yöntem olan intihar etmek yerine başka çözümler arayın..çünkü bu dünyada sizden başka bir birey var olmayacak bu durumu göz önünde bulundurup hayata ya da kendinize bir şeyler katmaya çalışmak daha mantıklı geliyor bana şimdilerde..

tek kelimeyle saçma olan girişimdir.yarının insana ne getireceği belli olmaz.

''öldür kendini, diyorum. öldür kendini. öldür kendini.
kızın biri arayıp. “ölmek insanın canını çok yakar mı?” diye soruyor.
bak tatlım, diyorum, evet yakar ama, yaşamaya devam etmek çok daha fazla acıtır.''

chuck palahniuk

yeterince iyi özetliyor sanırım. yaşamak, savaşmak, mücadele etmek için çok daha güçlü olmak gerekiyor.

gerçek bir intihar ağır ve disiplinli bir kesinliktir. insanlar ahkam kesip intihar korkakların işidir der. bu kesinlikle doğru değil , intihar muazzam bir cesaret gerektirir ....

bazen her şeyin olması gerektiği an gibi geliyor, konulacak son nokta. zaten rayından çıkmış, çöküşe giden hikayede sona atılan o en son dur imzası. çünkü insanın artık enerjisi, takati, sabrı kalmaz. sadece sessizlik, dinginlik, o hiçsizlikte olmak ister. o nötr durumu. ama bazen de bakınca, her şeyden kaçma, yarıda bırakma gibi geliyor ki bu daha korkutucu. insanlar bunu demese de düşününce korkaklık gibi geliyor. sanırım olay, o an nerede durduğunuzla alakalı.

savunamam, çünkü, fecidir.
arzulamam, çünkü, yenilgidir.
desteklemem, çünkü, yaşama saygısızlıktır.
fakat, saygıyla ve gururla selamlarım, çünkü, taşak ister. onurlu bir başkaldırıdır.
"ben başlatmadım ama ben bitirebilirim" yürekliliğidir.

mehmet pişkin'in yaptığı gibi bir "son not" bırakılmasını haketmeyen bir eylemdir.
evet, aynı zamanda özendiricidir ve toplumsal bağlantılarla yayılabilen bir davranıştır.

çaresizlik anında verilmiş bir kararla başlayan bir durumdur. sanki dünyanın ucunda boşluğa bakıyormuş sun hissinin verdiği hüzündür intihar etmek. bir anda olmaz hiç bir zaman sebepleri vardır. yada biz öyle sanırız ancak acil servisin hastane yatağında bütün geceyi tek başına geçirdiğinde anlarsın aslında ölmediğini yalnızsındır çünkü orada düşünürsün belki ne kadar salak olduğunu değmeyeceğini. belkide yanlış yolu seçtiğini bir daha ki sefere başka bir yolu denemek istersin ama hiçbir zaman çözüm olmaz içindeki yaranın kurumasına düşündüğün tek şey acını dindirmektir. ama o acıyı dindirmenin yolu kendini öldürmek değil acıyı öldürmektir.

allah o duruma düşürmesin dedirten durumdur.

hobimdir, yine deneyeceğim. bu sefer başaracağım. bu zevk düşkünü acınası hayvanların olduğu dünyada yaşamak lanet gibi benim için.bu kadar çok acı ve zorluk varken dünyadaki hayatımı sürdürme isteğim en nihayetinde beklenemez. sırf insanların beklentileri doğrultusunda da yaşanmaz. bu kadar acımasızlığı barındıran bir hayvan soyunun devamını sağlayan bir hayvan olamayacağım. bu zevk düşkünü hayvanların soyunu daha fazla devam ettirmeyeceğim. bir eksik, bir fazla. pek de önemi yok zira.
bu noktada bir bok olmama izin verilmeyen bu hayatta, insanlara vicdan azabı olurum umarım.

ciddi ciddi düşündüğüm şey. insanın yapacağı hiçbir şey kalmayınca uyguladığı yöntem.

çoğu liseli türkçe bilmez ergenin yazımında hata yaptığı eylem

(bkz: intahar etmek)

gözün karardığı, insanın artık geride kalan hiçbir sevdiğini umursamayacak kadar hayatın canına tak dediği noktada kendi canını aldığı, bir yandan cesur bir yandan bencil girişim. insan o son noktaya nasıl varır, nasıl gözü kararmaktır ki geride kalan hiçbir şey ve hiç kimse artık önemli olmaz, kaybının sevdikleri yıkacağını bile bile. aşk için intihar edenlere ayrıca acırım, sen kendini öldürürsün, o üç gün yasını tutar sen toprak altında çürürken o yoluna devam eder. intihar benim için hep bi muamma olacak. bir lise arkadaşım odun sevgilisinden ve ailesinden kaçmak için kendini asmayı seçti, bir de beni çok etkileyen bir intihar videosu vardı geçen sene, mehmet pişkin adlı son derece pozitif görünen, iyi bir işi, ailesi, arkadaşları olan, seven ve sevilen, popüler bir adam * 13 dakikalık bir intihar videosu çektikten sonra intihar edip kendini öldürdü. o video beni hep etkilemiştir. bir de geçtiğimiz aylarda serkan büyükavşar adlı tatlılar tatlısı bir kardeşimiz, geyliğinden dolayı annesinin davranışlarına dayanamayıp kendini öldürdü uzun bir mektup bırakarak geride. gene geçen sene travesti öykü, gözyaşları içinde köpeğini annesine emanet ederek köprüden attı kendini. bunların ortak noktası bu hayatın onlara çok fazla gelmesiydi ve umarım bu hayatta bulamadıkları huzuru diğer tarafta bulurlar. intihar edenlerin sonu cehennem deseler de umarım bu insanlar için bir kıyak yapılır.

her gün ölmekten iyidir. yine de etik değil, yani şimdi hiç insanın kendini öldürme hakkına falan girmeyeceğim. ama buna eğiliminiz varsa toplum size ucube gibi bakıyor.

sıkılmaktır.

türlü manipülasyonlar sonucu kendimi içinde bulduğum durumdur. hiçbir mantıklı açıklaması olmayan bu isteğe direnmek için bir sürü yöntem deniyorum 1 yıldır. atlatıyorum da sanırım ama zordur içinden çıkması.

intihara dair tüm teorik tartışmalar önemlidir ancak bu ruh haline sahip insanlara işleyen tartışmalar olmuyor bunlar genel olarak. teorik tartışma aşaması bu insanlardan biraz daha uzakta yapılmalıdır, hem tartışmanın verimi hem de hayatta kalmaya çalışanın psikolojisi açısından.

aklıma sherlock dizisinden şu replikleri getiren başlık, aynen aktarıyorum;

''kendi canını almak, ilginç bir dışavurum.
kimin elinden peki?
bittiğinde, özleyecek olan sen değilsin.
kendi ölümün, geri kalan herkesin başına gelen bir şeydir.
hayatın sana ait değil, ellerini onun üzerinden çek.''

katılmama rağmen bu kafada olan birine bu sözlerin çok beylik laflar olarak görüneceğine eminim. intihar girişiminde bulunan biri olarak (amacım asla ölmek değil, ilgi çekmekti) iki tarafı da anlıyorum.

gücünle büküp kırdığın hiçbir şeyin değeri yoktur, güce boyun eğenler ise boyun eğdirenin insaf ve merhametine kalmışlardır. dünyanın düzeni de bunun üzerine kuruludur...

gerçek hayat o kadar sıkmıştır ki artık öff intihar etsem her şey bitsin yeter ki şu içimdeki acı,kader bitsinde rahata ersem diye düşünürsün.