pazartesi sendromu

evde çalıştığım için bende olmayan sendrom.

yükleniyor..

bence yaptığı işten zevk almayan, işini sevmeyen insanlarda oluşan sendrom. *

keyifli uyanmama rağmen arkadaşımın moralimi bozduğu için keyifsiz geçecek gibi duran gün

kar tatili ile başladığım haftanın ilk günü. yağdır mevlam yağdır.

sendromların en kötüsüdür. bütün sendromları toplasan bunu bulabilirsin.

üç hafta karantinadan sonra hayatımın en büyük pazartesi sendromu beni bekliyor. şimdiden iliklerimde hissediyorum. gitmek istemiyorum işe ya ühüü

hayatın maddi gerekliliklerini karşılayıp yaşamaya devam edebilmek adına, sevip sevmemizin önemi olmaksızın dahil olmak zorunda olunan iş döngüsünün başlangıç günü olması sebebiyle oluşan bir ruh halidir.

mecbur bırakılmanın, tercih dışı sorumlu kılınmanın başlangıç noktası olan pazartesi de nefret edilmeye mahkum bırakılmıştir böylece. bunu yaşamamanın tek yolu sevdiğin bir şeyin işin olması. başka türlü de kurtulamaz insan bu lanetten. yoksa pazartesi neden sevilmesin ki? gelip geçen bir gün en nihayetinde.

benim sendromum; patronumun kararı.

köpek gibi çalışıp kraliçeler gibi yaşamak istediğimden henüz yaşamadığım sendrom.