alkollu içkiler içerek ya da mutluluktan içimin ısındığı bedenimin hafiflediği gözlerimi kapattığımda hayal ettiğim yerlerde, gözlerimi kapatmadan da olabilmektir.

bana şu muhteşem şarkıyı anımsatan başlık

alkolü bırakışımın 4. gününde deli gibi özlediğim eylem. ilaçlar falanlar filan yalan be sözlük, özlüyor insan. kum yemiş gibiyim, kupkuru boğazım. *

hiç kullanmadım, (hele biranın) kokusunu bile sevmem. kimya laboratuvarı gibi. ama arkadaş, sarhoş olunca telefona sarılıp "seni çok seviyorum. beni sakın bırakma tamam mı" diyen insanevladının o tatlılığı, samimiyeti yavru pandalarda bile yok lan